حسگرهای بر پایه دی اکسید قلع استفاده گسترده¬ای در زمینه¬ی حسگری گازهای سمی و قابل احتراق دارند. از مزایای این حسگرها می¬توان حساسیت بالا، طراحی ساده، هزینه پایین و تهیه آسان را نام برد. به همین جهت، استفاده گسترده از آنها در حسگرهای حالت جامد رایج شده است. اما مشکلی که در مورد این حسگرها وجود دارد، پایین بودن حساسیت و انرژی بر بودن آنها در صورت استفاده به صورت خالص است که این مشکل را می¬توان با افزودن ناخالصی¬های فلزی و همچنین به کار بردن روش¬های مختلف تهیه و سنتز اکسید قلع و ناخالصی¬های افزوده شده، بهبود بخشید. از جمله گازهایی که غالباً به عنوان گازهای سمی یا اشتعال پذیر در محیط اطراف ما وجود دارند و به نوعی خطرناک به شمار می¬آیند، گازهایی نظیر co، ch4 و c3h8 هستند که حساسیت حسگرهای اکسید قلع خالص تهیه شده با روش¬های مختلف و نیز آلائیده شده توسط ناخالصی¬ها مطالعه شده است. در این پژوهش، حساسیت اکسید قلع با درصدهای مختلف ناخالصی کبالت و در حضور گاز متان بررسی شده است. برای تهیه¬ی این حسگرها، از دو روش سل-ژل و اسپری پایرولیز استفاده شده است. در این تحقیق نشان داده شد که حساسیت حسگر با افزودن ناخالصی کبالت بهبود می¬یابد، به طوری که در حضور %8 درصد (مولی) کبالت و در دمای ?c250، بالاترین حساسیت برای گاز متان مشاهده گردید. همچنین حساسیت حاصل از نمونه¬های تهیه شده به روش سل-ژل، در حدود 3 برابر بهتر از نتایج مربوط به نمونه¬های روش اسپری پایرولیز است.