هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین تیپ های شخصیتی و ویژگی های جمعیت شناختی با احساس شادمانی در دانشجویان شهر بیرجند می باشد. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق متشکل از کلیه دانشجویان دختر و پسر مقطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه دولتی بیرجند در نیمسال دوم 88-89 می باشد که از بین آنها تعداد 221 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه شخصیت مایرز- بریگز می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایچ حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین متغیرهای درونگرایی، برونگرایی و تحصیلات با میزان شادکامی رابطه معنی داری وچود دارد. رابطه ی متغیرهای میزان شهودی بودن، حسی بودن، ملاحظه کاری، انضباط، احساسی بودن، تفکری بودن و سن با میزان شادکامی از نظر آماری معنی دار نبود. تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون نشان داد که از بین تمام متغیرهای پژوهش فقط دو متغیر درونگرایی و تفکری بودن در معادله رگرسیون سهم معنی داری داشتند. در این میان رابطه بین برونگرایی و شادمانی مثبت و رابطه ی بین درونگرایی با شادمانی منفی می باشد بنابر این می توان نتیجه گرفت که گرایش های برونگرایی و روابط اجتماعی با شادکامی افراد همراه است. همچنین رابطه بین تحصیلات و شادمانی مثبت بوده است.