در قسمت اول این تحقیق ابتدا سطح الکترود اصلاح نشده ی طلا مطالعه شده است. سپس سطح الکترود طلا توسط تک لایه های تهیه شده با بازهای شیف اصلاح گردید و با استفاده از روش های الکتروشیمیایی نظیر امپدانس الکتروشیمیایی و ولتامتری چرخه ای رفتار الکتروشیمیایی تک لایه ها در حضور ردیاب[k3fe(cn)6] مطالعه شد. اثر ph و همچنین اثر کاتالیزوری الکترودهای اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از روش ولتامتری ضربان تفاضلی، داروهای دوپامین، اپی نفرین و پرومتازین اندازه گیری گردید. بوسیله الکترود طلای پوشیده شده با تک لایه های باز شیف با مخفف dtps، simp و fmab به ترتیب حد تشخیص های 8- 10 × 0/3، 8- 10 × 0/5 و 7- 10 × 0/3 مولار برای دوپامین بدست آمد. هم چنین با استفاده از الکترود طلای پوشیده شده با تک لایه dtps حد تشخیص 8- 10 × 0/5 مولار برای اپی نفرین و 8- 10 × 8/4 مولار برای پرومتازین بدست آمد. پارامترهای ضریب انتقال و جریان تبادل یونی توسط معادله تافل برای داروهای دوپامین، اپی نفرین و پرومتازین محاسبه گردید. هم چنین ضریب نفوذ برای اکسایش دوپامین توسط روش های کرونوکولومتری، کرونوآمپرومتری دو مرحله ای پتانسیل، کرونوآمپرومتری تک مرحله ای پتانسیل و الکترود دیسک چرخان تعیین گردید. الکترودهای تهیه شده به طور موفقیت آمیزی برای اندازه گیری دوپامین، اپی نفرین و پرومتازین در سیستم های زیستی و نمونه های دارویی مورد استفاده قرار گرفت. در قسمت دوم این تحقیق رفتار الکتروشیمیایی الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانوذرات طلا در اندازه گیری آتنولول و پاراسیتامول و اندازه گیری هم زمان آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. اکسایش الکتروکاتالیزوری آتنولول در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانوذرات طلا به وسیله روش های ولتامتری چرخه ای، کرونوکولومتری و ولتامتری ضربان تفاضلی مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعات ولتامتری ضربان تفاضلی نشان می دهد که اکسایش آتنولول در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده نسبت به الکترود خمیر کربن اصلاح نشده در پتانسیل 0/80 میلی ولت منفی تر رخ می دهد. با استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاح شده، حد تشخیص های به ترتیب برابر با 8- 10 × 3/7 و 8- 10 × 8/5 مولار برای اندازه گیری مجزای آتنولول و پاراسیتامول بدست آمد. هم چنین پارامترهایی سینتیکی مانند ضریب انتقال بین الکترود و آتنولول، جریان تبادل یونی و ضریب نفوذ آتنولول محاسبه گردید. الکترودهای تهیه شده به طور موفقیت آمیزی برای اندازه گیری آتنولول و پاراسیتامول در سیستم های زیستی و نمونه های دارویی مورد استفاده قرار گرفت.