هدف از این پژوهش بررسی اثر شدت تمرین ایروبیک بر ترکیب بدنی، سطوح لپتین سرم و نیمرخ لیپیدی در زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. بدین منظور 45 زن(38- 25 ساله) چاق و دارای اضافه وزن از میان مراجعین کلینیک سلامت ایرانیان واقع در شهر اصفهان که واجد شرایط شرکت در طرح بودند (30 – 25bmi ? کیلوگرم بر مترمربع)، به عنوان آزمودنی، انتخاب شدند. سطح لپتین به روش elisa و نیمرخ لیپیدی (hdl-c، ldl-c، tgو کلسترول) به وسیله کیت های مخصوص آزمایشگاهی، پس از 12 ساعت در حالت ناشتا طی مرحله پیش آزمون و پس از 24 ساعت پس از آخرین ساعت تمرین، طی پس آزمون اندازه گیری شد. چربی زیر پوستی بوسیله کالیپر لانچ در چهارقسمت بدن آزمودنی ها اندازه گیری و درصد چربی با استفاده از فرمول پیشنهادی ymca محاسبه گردید. افراد به طور تصادفی در سه گروه 15 نفره : 1) تمرین ایروبیک با شدت (45 تا50 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه)، 2) تمرین ایروبیک با شدت (70 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه) و3) کنترل(بدون تمرین)، قرارگرفتند. مدت دوره تمرینات ایروبیک شامل10 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه فعالیت ایروبیک، با شدت مذکور بود. پس از 10 هفته اندازه گیری ها مجدداً انجام شد. مقایسه داده های پیش آزمون و پس آزمون با تحلیل واریانس(anova) صورت گرفت و از آمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرین هوازی با دو شدت متفاوت بر میزان وزن بدن (001/0 >p )، bmi (001/0 p<)، whr (001/0 p<)، درصد چربی(045/0 p<)، وزن چربی(031/0 p<)، وزن بدون چربی(02/0< p)، hdl-c (001/0 p<) و سطوح لپتین سرم(03/0 p<)، به طور معنی داری اثر داشت. این تحقیق نشان داد که فعالیت هوازی با شدت بیشتر تأثیر به مراتب مطلوب تری نسبت به فعالیت هوازی با شدت کمتر داشت، که با مقایسه داده های به دست آمده از فعالیت هوازی دو گروه مذکور با گروه کنترل، از طریق آزمون تعقیبی شفه، تغییرات بین گروهی به خوبی مشخص شد. با توجه به این نتایج، احتمالاً تمرین هوازی با شدت بالاتر، بر تغییرات ترکیب بدنی و برخی از فاکتورهای خونی مورد نظر در این پژوهش، در زنان مبتلا به چاقی و اضافه وزن، موثرتر است و می تواند نقش مهم تری در تنظیم وزن و عوامل موثر بر آن در این افراد داشته باشد.