یکی از پرمراجعه ترین منابع مرجع دایره المعارف ها هستند. اگرچه دایره المعارف نویسی به معنای امروزی آن از قرن هجدهم آغاز شد ولی در حوزه کتابداری و اطلاع رسانی دایره المعارف نویسی قدمت چندانی ندارد. دایره المعارف کتابداری و اطلاع رسانی که جلد اول آن در سال 1381 توسط سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران منتشر شد اولین دایره المعارف تخصصی در این حوزه در ایران است. این اثر دارای 757 مقاله است که 24 عنوان از این مقالات به موضوع فناوری اطلاعات مربوط می شود که بخشی از این پژوهش به مطالعه تطبیقی گستره موضوعی این مقالات در مقایسه با دایره المعارف علم کتابداری و اطلاع رسانی(elis) اختصاص دارد. یافته های این پژوهش نشان داد که علیرغم ساختار نسبتاً مشابه در دو اثر، از مجموع 344 عنوان مقاله موجود در دایره المعارف علم کتابداری و اطلاع رسانی(elis) به استثنای 4 مقاله «ابرداده، اینترانت، رایانه و نشررومیزی» بقیه مقالات نسبت به اثر فارسی از گستره موضوعی کمتری برخوردار هستند. بخش دیگر این پژوهش به تحلیل استنادی مآخذ مقالات موجود در دایره المعارف کتابداری و اطلاع رسانی اختصاص دارد. از مجموع 5239 استناد موجود در757 مقاله این اثر، 3147 استناد به منابع زبان های غیرلاتین (فارسی، عربی، اردو و ترکی)و 2092 استناد به منابع زبان های لاتین (انگلیسی، فرانسه، آلمانی) است. در میان منابع فارسی دایره المعارف مصاحب با 55 بار استناد در رتبه اول قرار دارد. در میان منابع لاتین نیز دایره المعارف خدمات کتابداری و اطلاع رسانی(مورد نظر در این پژوهش) با 186 بار استناد در رتبه نخست جای دارد. در میان نویسندگان گروه زبان های غیرلاتین نیز پوری سلطانی با 75 بار استناد و جان ام. ریتز در گروه زبان های لاتین با 14 بار استناد در رتبه اول جای دارد. در هر دو گروه زبانی کتاب بیش از سایر منابع مورد استناد قرار گرفته است.