ویروس هپاتیت c یک ویروس ssrna با پلاریته مثبت است که به خانواده فلاوی ویریده تعلق دارد و به دلیل هتروژنیسیته بالای ژنوم به شش ژنوتیپ اصلی و چندین ساب تایپ طبقه بندی شده است. این ویروس به عنوان مهم ترین عامل هپاتیت های non-a, non-b شناسایی شده و در اکثر افراد مبتلا به سمت مزمن شدن پیش می رود. درصد زیادی از بیماران مزمن نیز به سمت سیروز کبدی و نهایتاً سرطان سلول های کبدی سیر می کنند. از میان عوامل مختلفی که باعث پیشبرد بیماری به سمت مراحل پیشرفته تر می شوند می توان از پروتئین های ویروس یاد کرد که در این میان اخیراً مشخص شده که پروتئین f ممکن است در پاتوژنز و پیشبرد بیماری به سمت مراحل پیشرفته تر نقش داشته باشد. به منظور بررسی میزان شیوع آنتی بادی ضد پروتئین f در افراد مبتلا به هپاتیت c مزمن و همچنین بررسی ارتباط بین این پروتئین با پیشرفت بیماری به سمت سیروز، ژن f این ویروس از روی ژن core با روش pcr تکثیر شد و در وکتور بیانی pet-28a(+) کلون شد. پلاسمید نوترکیب به باکتری اشیرشیاکولی سویه bl21 انتقال یافت. پس از بیان ژن، پروتئین نوترکیب تولید شده با استفاده از ستون نیکل سفاروز تخلیص شد. از پروتئین تخلیص شده به عنوان آنتی ژن جهت طراحی کیت الیزا برای ردیابی آنتی بادی ضد پروتئین f استفاده شد. میزان شیوع آنتی بادی در افراد مبتلا به هپاتیت c مزمن 9/81% و در بیماران سیروتیک 100% محاسبه شد. این اختلاف از لحاظ آماری دارای تفاوت معنی دار بود. با توجه به یافته به دست آمده در این مطالعه، احتمالاً پروتئین f در پیشبرد بیماری به سمت مراحل پیشرفته نقش دارد.