تا زمانی که فرزندان در کنار پدر و مادر خویش زندگی می کنند، نگهداری طفل حق و تکلیف مشترک آنان است و زوجین باید با اشتراک مساعی و معاضدت همدیگر اقدام به حضانت طفل نماید.زمانی که پدر و مادر کودک از هم جدا می شوند، مسأله حضانت و اولویت هر یک از آنها برای نگهداری و سرپرستی فرزند مطرح می شود.در این نگارش، حضانت از دیدگاه مذاهب فقهی و قانون مدنی مورد بررسی قرار گرفته و اقوال مشهور فقها نقد و تحلیل گردیده و به آراء مذاهب اهل سنت و مواد قوانین مدنی اشاره شده است. در ابتدا مفهوم و ماهیت حضانت تعریف گردیده و سپس فواید عملی و آثاری که به بحث حق و تکلیف مرتبط است مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت با بررسی ریشه های فقهی و احادیث مورد استفاده فقها و اقوال گوناگون دلایل اولویت مادر برای حضانت برشمرده می شود.