در این پژوهش به ایده پردازی انیمیشن و به طور جزء، به ایده یابی از طریق تصویر و گسترش آن پرداخته می شود. هدف از این تحقیق بررسی این روش ایده پردازی و ارائه ی اهمیت آن به عنوان یک راه حل نتیجه بخش و بدیع است. ایده یابی از طریق تفسیر تصاویر از پیش آماده و یا تصاویری که از طریق طراحی آزاد به دست می آید، می تواند فیلم انیمیشن را از روند داستان پردازی به وسیله کلمات و با قوانین از پیش تعیین شده در داستان پردازی ادبی، به سمت هر چه تصویری تر شدن روایت و داستان و به دنبال آن هر چه ناب تر بیان کردن تصاویر متحرک سوق دهد. در روند این پژوهش به بررسی عملکرد ذهن و تصاویر ذهنی در زمان خلق اثر هنری، راه های ثبت و گسترش تصاویر ذهنی به وسیله خلاقیت، روش های ایده یابی، امکانات طراحی و نقاشی و ایده یابی در این هنرها و بررسی موردی فیلم های انیمیشن از نظر نوع ایده یابی و گسترش ایده های تصویری پرداخته می شود. یافته اصلی این تحقیق حاکی از توفیق فیلم هایی است که به این طریق ایده یابی و ایده پردازی شده اند. حتی اگر در مراحل بعدی به وسیله قوانین حاکم در ادبیات مورد اصلاح قرار بگیرند. با وجود کلی بودن موضوع این پژوهش ،تلاش بر این مطلب بوده است که مطالب کلی و صرفا نظری نباشند و در هر فصل سعی شده از شاخص ترین منابع استفاده شود.