کیفیت و ماندگاری گل های بریده تحت تاثیر عوامل محیطی قبل از برداشت است. در این پ‍ژوهش، تغییرات در ماندگاری و رنگیری گل های سه رقم آلسترومریا، ’سوکاری‘، ’بوردوکس‘ و ’مودنا‘ در طول ماه های تابستان و پاییز و ارتباط آن با میزان آنتوسیانین، ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان پروتئین، پراکسیده شدن لیپیدهای غشاء، فعالیت آنزیم های پراکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز (pal) و لیپوکسی ژناز (lox) بررسی گردید. نتایج نشان داد که بالا رفتن دما باعث کاهش کیفیت و ماندگاری گل ها گردیده است. برعکس، خنک شدن دمای داخل گلخانه سنتز آنتوسیانین و رنگیری گل ها را بهبود بخشید. همچنین معلوم گردید که حساسیت ارقام مختلف نسبت به دمای بالای فصل تابستان تفاوت معنی داری با یکدیگر داشته است. افزایش دما معمولا با افزایش فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (pal) همراه بوده، لذا این آنزیم نمی تواند آنزیم کلیدی سنتز آنتوسیانین در گلبرگ های آلسترومریا باشد. دمای بالای داخل گلخانه علی رغم کاهش فعالیت آنزیم لیپوکسی ژناز (lox) و پراکسیده شدن لیپیدها، ماندگاری گلها را نیز کاهش داده است. بنابراین، نتایج نشان می دهد که پیری گل های آلسترمریا مستقل از آنزیم لیپوکسی ژناز (lox) می باشد.