جریان های نقدی عملیاتی از اختلافات زمان بندی و مشکلات تطابق بیشتری نسبت به سود حسابداری رنج می برند. اقلام تعهدی که بیانگر تفاوت بین سود و جریان های نقد است، نقش با اهمیتی در کاهش این مشکلات نهفته در جریان های نقد بازی می نماید. از این رو از اقلام تعهدی انتظار می رود توانایی سود برای تشریح بازده را بهبود بخشد. اما در بازه های زمانی بلندمدت، مشکلات تطابق و زمان بندی جریان های نقد کاهش یافته و انتظار داریم که قدرت توضیحی سود و جریان نقد برای بازده به سمت همگرایی پیش رود. با بررسی یک نمونه متشکل از 75 شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار تهران در طی سال های 1386- 1383و با استفاده از رگرسیون حداقل مربعات معمولی و به کارگیری آزمون نسبت راستنمایی ونگ، نتایج حکایت از آن دارد که: سود نسبت به جریان های نقدی عملیاتی محتوای اطلاعاتی بیشتری در کوتاه مدت داشته اما در بلندمدت قدرت توضیحی این دو به همدیگر نزدیک می شوند. از طرف دیگر ما اقلام تعهدی را به اقلام تعهدی جاری و غیرجاری تفکیک نموده و نقش آن ها را مورد بررسی قرار دادیم. یافته های ما نشان می دهد که اقلام تعهدی جاری نقش با اهمیتی در بهبود ارتباط سود با بازده (نه در کوتاه مدت نه در بلندمدت) ایفاء نمی نمایند اما اقلام تعهدی غیر جاری در کوتاه مدت دارای چنین نقشی است.