نام پژوهشگر: عباس موحدی
عباس موحدی مصطفی پیرمرادیان
سرزمین ایران از دوران گذشته برای تمام کشورهای اروپایی اهمیت و ارزش زیادی داشته است. وجود آبراهه خلیج فارس و بنادر آن، بخصوص بندر بوشهر بر اهمیت سرزمین ایران افزوده است و کشورهای اروپایی بخصوص دولت انگلستان و فرانسه برای رسیدن به اهداف خود اقدام به فعالیت های فراوان تجاری، نظامی، سیاسی، فرهنگی و مذهبی کرده اند. سرزمین ایران از گذشته های دور دروازه ای رو به آسیا بوده است و این موقعیت موجب گردیده است تا همیشه مورد توجه کشورهای اروپایی قرار گیرد. دولت فرانسه در زمان ناپلئون بناپارت پس از به قدرت رسیدن و تسلط بر قسمت زیادی از اروپا، بعد از اطلاع از ارزش و اهمیت شرق میانی(هندوستان) توسط گزارشاتی که از سیاحان و نمایندگان خود در شرق دور به دست آمده بود متوجه شدند که برای رسیدن به این منطقه پر اهمیت، نیاز به عبور از ایران و ارتباط با دولت ایران در زمان قاجار دارند بنابراین ارتباطات خود را با ایران زیادتر نمودند، تا بتوانند هم به اهداف خود در ایران و هندوستان دست پیدا کنند و هم رقبای تجاری و سیاسی خود، بخصوص دولت انگلستان را از منطقه خارج نمایند. دولت فرانسه در طول حضور در ایران و رقابت تجاری و سیاسی با سایر رقبای اروپایی خود، اقدامات فراوانی انجام داد تا بتواند به اهداف مورد توجه دست پیدا کنند. از جمله اقداماتی که فرانسویان در مورد افزایش ارتباطات با ایران انجام دادند فرستادن مبلغان مذهبی کارم(karm) جهت تبلیغات مذهبی در ایران در راستای اهداف دولت فرانسه بود تا جایی که حتی فعالیت مذهبی این مبلغان به فعالیت سیاسی تبدیل شد و به عنوان نماینده و کنسولان دولت متبوع خود در ایران به فعالیت های سیاسی پرداختند. دولت فرانسه در دوره قاجار بخاطر خوش گذرانی و سفرهای اروپایی که پادشاهان قاجار انجام می دادند توانستند امتیازات فراوانی از دولت ایران کسب نمایند و نفوذ و حضور خود را در ایران به طور قابل توجهی افزایش دهند.. در طول سال های 1210تا 1335ق / 1796تا 1920م روابط میان ایران و فرانسه دستخوش حوادث و فراز و نشیب های فراوانی بود. این پژوهش در پی بررسی چگونگی حضور فرانسویان و رقابت آنان با سایر دولت های اروپایی در بندر بوشهر و فراز و نشیب های روابط آن ها در این شهر است.