هدف از پژوهش حاضر بررسی و ارزیابی تأثیر آموزش ضمن خدمت در توسعه منابع انسانی شهرداری ها به منظور استفاده از دستاوردهای آن در برنامه ریزی های آتی در سطوح مختلف، مخصوصاً در بین پرسنل فنی حوزه معاونت شهرسازی و معماری می باشد. چارچوب نظری تحقیق حاضر، مدل ارزیابی کرک پاتریک می باشد، که پیشنهاد می کند: تأثیر آموزش در توسعه منابع انسانی در 4 سطح عکس العمل، یادگیری، رفتار و نتایج، مورد بررسی قرار گیرد. جامعه آماری در این پژوهش شامل 200 نفر از کارشناسان حوزه معاونت شهرسازی و معماری مناطق 22 گانه شهرداری شهر تهران، می باشد که در سال 1387 در یک از دوره های آموزشی 1icdl، 2icdl، شهرسازی 1، شهرسازی 2، gis شرکت نموده اند. در این پژوهش ابتدا بر اساس نمونه گیری خوشه ای مناطق مورد بررسی انتخاب شده و سپس از درون مناطق، با استفاده از روش نمونه گیری سهمیه ای، 135 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. با توجه به موضوع و اهداف پژوهش، از روش پیمایشی استفاده گردید. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته (با ضریب پایایی 86/0) استفاده شده است. در این پژوهش یک فرضیه اصلی و نه فرضیه فرعی مطرح گردیده است. فرضیه اصلی: به نظر می رسد آموزش ضمن خدمت موجب توسعه منابع انسانی شهرداری ها می شود. فرضیه های فرعی: 1-به نظر می رسد آموزش ضمن خدمت موجب افزایش دانش منابع انسانی شهرداری ها می شود. 2-به نظر می رسد آموزش ضمن خدمت موجب بهبود مهارت منابع انسانی شهرداری ها می شود. 3-به نظر می رسد آموزش ضمن خدمت موجب بهبود رفتار فردی منابع انسانی شهرداری ها می شود. 4-به نظر می رسد آموزش ضمن خدمت موجب بهبود رفتار سازمانی منابع انسانی شهرداری ها می شود. 5-به نظر می رسد آموزش ضمن خدمت موجب افزایش کیفیت خدمات ارائه شده منابع انسانی می شود. 6- به نظر می رسد آموزش ضمن خدمت موجب کاهش هزینه های سازمان می شود. 7-به نظر می رسد حمایتهای محیطی بعد از اتمام دوره آموزش، در اثربخشی آموزش تأثیر دارد. 8-به نظر می رسد عوامل مربوط به برنامه آموزشی، در اثربخشی آموزش تأثیر دارد. 9-به نظر می رسد عوامل فردی (خصوصیات فرد آموزش دیده) نظیر نگرش فراگیر نسبت به برنامه های آموزشی، جنسیت، سطح تحصیلات، سن، وضعیت تأهل، وضعیت استخدامی، سابقه کاری در اثربخشی آموزش تأثیر دارد. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شد و جهت آزمون فرضیات، از آزمون های آماری همانند همبستگی پیرسون، t-test و تحلیل واریانس استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه های پژوهش، مشخص گردید که آموزش ضمن خدمت در توسعه منابع انسانی شهرداری ها موثر است. همچنین مشخص شد که آموزش ضمن خدمت تأثیر چندانی در افزایش دانش منابع انسانی شهرداری ها نداشته است. در حالی که آموزش ضمن خدمت در بهبود مهارت، بهبود رفتار فردی، بهبود رفتار سازمانی، افزایش کیفیت خدمات ارائه شده کارشناسان، کاهش هزینه های سازمان موثر بوده است. از سوی دیگر، حمایتهای محیطی و عوامل مربوط به برنامه آموزشی، تأثیری در اثربخشی آموزش نداشته اند. از بین عوامل فردی نیز تنها وضعیت تأهل در اثربخشی آموزش تأثیر داشته و اثربخشی آموزش در گروه متأهلین بیشتر از گروه مجردها بوده است.