چکیده : تئوری اسکالر - تانسور با این سوال که آیا چارچوب های مختلف کنفورم و بطور خاص چارچوب های اینشتین و جردن به یکدیگر شبیه هستند یا خیر ، فراگیر شد . مدلی که از تئوری اسکالر- تانسور انتخاب شده است مدل برنز- دیک می باشد . در اینجا ما با مفهوم چارچوب کنفورم مواجه هستیم که به نظر میآید در هر چارچوب، فیزیک متفاوتی را مطرح مینماید . با افزودن ثابت کیهانشناسی به لاگرانژین برنز- دیک به لاگرانژینی می رسیم که آنرا لاگرانژین اسکالر-تانسور-لاندا (st?) می نامند و آنرا به علت الهام گرفتن از مدل جردن ، لاگرانژین چارچوب کنفورم جردن مینامند . سپس با اعمال تبدیلات کنفورم به لاگرانژین در چارچوب جردن جمله جفت شدگی غیر مینیمال به جمله کنش اینشتین- هیلبرت تبدیل می شود و چارچوب جدید چارچوب کنفورم اینشتین نامیده می شود . البته بسته به انتخاب تبدیلات کنفورم میتوان بی شمار چارچوب کنفورم بدست آورد ، اما به دلیل اهمیت دو چارچوب اینشتین و جردن ، ایندو مورد بررسی قرار می گیرند . هم چنین سوال دیگری که مطرح می باشد اینست که کدامیک از این دو چارچوب به عنوان چارچوب فیزیکی قابل قبول است . جواب هایی بر اساس مدل کیهانشناسی از تئوری اسکالر- تانسور مطرح می شود و اعتقاد بر آنست که تئوری موفقیت امیزی برای فهم عالم در حال شتاب و هم چنین مساله ثابت کیهانشناسی ارائه داده شده است . البته این نکته کنار گذاشته شده است که آیا تئوری تحت تبدیلات کنفورم ناورداست یا خیر . این تئوری در قسمتی از هم ارزی دو چارچوب کنفورم اینشتین و جردن حمایت می کند و در جاهایی نیز مثال هایی مطرح می شود که نیازمند تجزیه و تحلیل بیشتری می باشد و انتخاب ? در این موضوع نقش بسیار مهمی را بازی میکند . هم چنین اشاره می کنیم که چارچوب جردن برای تفسیر تئوریهای یکتا سازی در فیزیک مانند نظریه ریسمان و تئوری کالوزا مناسب است ، در حالیکه چارچوب اینشتین به عنوان یک چارچوب فیزیکی تحت دو شرط زیر پذیرفته می شود : (1) جمله ثابت ? در لاگرانژین چارچوب کنفورم جردن و (2) مدل بازبینی شده برنز- دیک که بر اساس آن اصل هم ارزی ضعیف برقرار می ماند . اساس این مدل بازبینی شده بر آنست که با تغییر جرم ثابت چارچوب جردن به جرم متغیر با زمان به جرمی ثابت در چارچوب اینشتین می رسیم که اصل عدم تغییر واحد را برای ما حفظ می کند و همچنین رفتار درستی برای مقیاس انبساط عالم در جهان تسلط ماده به ما می دهد . همچنین جفت شدگی میدان اسکالر و میدان ماده در چارچوب اینشتین از بین می رود . اما با در نظر گرفتن اثرات کوانتومی جفت شدگی میدان اسکالر با ماده که در مرحله کلاسیکی از بین می رود ، دوباره ظاهر می شود و مقداری مخالف صفر به ما می دهد .

چکیده ندارد.