نام پژوهشگر: مهدی مشتاقی نیکو
مهدی مشتاقی نیکو احمدرضا شاهوردی
استفاده توأم از ترکیبات دارویی یکی از مهمترین راهبردهایی است که جهت غلبه بر توانمندی باکتریهای مقاوم به ترکیبات ضد میکروبی به خدمت گرفته می شود. در این تحقیق، غربالگری اکتینومایست ها از خاک مناطق مختلف ایران جهت یافتن سویه های مولد ترکیباتی کاهنده مقاومت نسبت به سیپروفلوکسازین انجام شده است. محیطهای گلیسرول کازئین آگار و آسپاراژین ویتامین آگار به عنوان محیطهای جداسازی استفاده شدند. فعالیت ضد میکروبی و افزایش آن به وسیله روش سیلندر آگار روی محیط مولر هینتون آگار غنی شده با غلظت زیر حد مهارکنندگی سیپروفلوکسازین بر ضد staphylococcus aureus برآورد گردید. جدایه های دارای فعالیت جهت تولید متابولیتهای مطلوب به محیط عصاره مالت- عصاره مخمر- گلوکز آگار ( isp2 ) تلقیح و به مدت 5 روز در شیکر انکوباتور با دور 200 و دمای °c28 قرار داده شدند. بعد از جداسازی زیتوده، مایع رویی با حلال کلروفرم استخراج گردید. حلال کلروفرم در فشار پایین تبخیر شد. سنجش فعالیت زیستی عصاره آلی تغلیظ شده و فاز آبی پس از استخراج بر ضدstaphylococcus aureus انجام گرفت. جداسازی بیشترعصاره کلروفرمی با ستون کروماتوگرافی سیلیکاژل انجام گرفت. از سیستم hplc مجهز به ستون معکوس c18 جهت خالص سازی بیشتر جزء فعال به دست آمده از ستون کروماتوگرافی سیلیکاژل استفاده شد. قله های مشاهده شده در کروماتوگرام hplc به طور جداگانه جمع آوری، تغلیظ، خشک شدند و سنجش فعالیت آنها با روش انتشار از دیسک بر ضد staphylococcus aureus انجام گرفت. از 57 نمونه خاک، 550 اکتینومایست جدا شد. 14 جدایه مقاومت staphylococcus aureus به سیپروفوکسازین را کاهش دادند. سویه ns9 جدا شده از گرمسار با بیشترین فعالیت کاهندگی مقاومت برای مطالعات بعدی انتخاب گردید. مایع تخمیر سویه مذکور هاله عدم رشدی به میزان 18 و 12 میلی متر را به ترتیب در حضور و عدم حضور6 میکروگرم سیپروفلوکسازین در محیط ایجاد نمود. هیچ گونه فعالیت کاهش مقاومتی توسط فاز آبی پس از استخراج مشاهد نشد. سنجش فعالیت زیستی اجزاء شسته شده ستون کروماتوگرافی سیلیکاژل آشکار کرد که جزء متانولی اثر ضد میکروبی سیپروفلوکسازین را افزایش می دهد. خالص سازی بیشتر جزء متانولی به وسیله hplc منجر به 10 جزء شد. سنجش اجزاء ثابت کرد که اجزاء شماره 5 و 7 مقاومت staphylococcus aureus را کاهش می دهند. بررسی توالی ژن s rrna16 نشان داد که سویه ns9 به جنس streptomyces با شباهت 97/75% تعلق دارد. کار بیشتر با بهره گیری از راهبردهای مختلف نظیر استفاده از تکنیکهای nmr و طیف سنجی جرمی جهت شناسایی ساختار این جزء فعال همچنان ادامه دارد.