در مواردیکه تاجر از فعالیت های تجاری خود سودی بدست نمی آورد و در نتیجه آن، دیون وی بیشتر از دارایش می شود و توان پرداخت دیون خویش را ندارد، چنین تاجری با صدور حکم از سوی دادگاه، ورشکسته تلقی و از دخالت در اموال خود منع می گردد. تاجری که حسن نیت داشته و ورشکستگی او در اثر حوادث غیرمترقبه و نوسانات بازار باشد، شایسته حمایت است. انعقاد قرارداد ارفاقی که با رعایت شرایط خاصی منعقد می شود از جمله این حمایت ها است، که به تاجرامکان مجدد فعالیت تجاری را می دهد. به رغم اهمیت قرارداد ارفاقی، قانون تجارت ایران با نارسائی هایی در این زمینه مواجه است که موجب اختلاف نظر بین حقوقدانان شده است. در این پایان نامه سعی شده نظریات مختلف تحلیل و به پرسش هایی که مطرح می شود پاسخ گفته و راه کارهای مناسب ارائه شود. واژه گان کلیدی: ورشکستگی، قرارداد ارفاقی ، انحلال قرارداد ارفاقی