این مطالعه به منظور، امکان¬سنجی به¬کارگیری ارزشیابی¬کیفی پیشرفت تحصیلی در مدارس ابتدایی شهر بیرجند انجام شده است. روش پژوهش از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه کارشناسان، مدیران و معلمان مجری طرح ارزشیابی¬کیفی با تعداد 126 نفر می¬باشد، همچنین والدین دانش¬آموزان مشمول طرح که افراد نمونه از بین والدین به طور تصادفی 132 نفر انتخاب شده¬اند. به منظور سنجش امکان سنجی، چهار مؤلفه¬ عملیاتی، تکنولوژیک، زمانی و مالی مورد نظر قرار گرفت. برای جمع¬آوری اطلاعات پژوهش از دو پرسشنامه محقق ساخته و بسته پاسخ با مقیاس 5 درجه¬ای لیکرت، استفاده شده است. اعتبار ابزار اندازه¬گیری توسط افراد صاحب نظر تأیید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ به میزان 81% به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش¬های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آماراستنباطی (آزمون t و تحلیل¬واریانسf) استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده¬ها نشان داد که در مؤلفه¬ی عملیاتی، کارشناسان، معلمان و مدیران نسبت به اجرای طرح ارزشیابی¬کیفی نگرش مثبت دارند. از دیدگاه آنان منابع انسانی مورد نیاز برای اجرای طرح در مدارس ابتدایی وجود دارد. لیکن آئین¬نامه¬ها و ضوابط اداری با اجرای طرح تناسب ندارد. نتایج مبین آن است که محتوای کتاب¬های درسی دوره¬ی ابتدایی با اجرای طرح همخوانی دارد. از دیدگاه کارشناسان، معلمان و مدیران به¬کارگیری ارزشیابی¬¬کیفی در همه دروس امکان پذیر بوده، اما در همه پایه¬ها قابل اجرا نیست. در مؤلفه¬ی تکنولوژیکی امکانات سخت-افزاری و نرم¬افزاری در مدارس ابتدایی برای اجرای طرح فراهم نشده است. در مؤلفه¬ی زمانی طول سال تحصیلی، زمان روزانه مدرسه، وقت داخل کلاس متناسب با طرح ارزشیابی¬کیفی نمی¬باشد. در مؤلفه¬ی مالی بودجه کافی برای اجرای طرح در نظر گرفته نشده است. بین نظرات سه گروه، تنها در مؤلفه سخت¬افزار و بودجه تفاوت معناداری وجود دارد که این تفاوت بر اساس نتایج حاصل از آزمون توکی بین دیدگاه معلمان و مدیران و نیز مدیران و کارشناسان بوده است. تحلیل پرسشنامه والدین نشان داد که نگرش والدین نسبت به اجرای طرح ارزشیابی¬کیفی مثبت است و از دیدگاه والدین آموزش خانواده در ارتباط با اجرای طرح برگزار نشده است و طرح را در همه پایه های تحصیلی می¬توان اجرا کرد.