.این مطالعه با هدف شناسایی و طبقه بندی پلی کیت ها(polychaeta ) سواحل بحرکان در خلیج فارس( e ´55 °49 - ´30 °49 و n ´15 °30 -´50 °29 )،در بهار و تابستان سال 1392، انجام گرفت. نمونه برداری به صورت فصلی و با استفاده از گراب ون ویین( با سطح 0625/0 متر مربع) از 5 ایستگاه در عمق 25-6 متری انجام شد، سپس نمونه های جمع آوری شده شمارش و با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر، شناسایی گردیدند. طبق این بررسی، 18 گونه پلی کیت متعلق به 2 راسته، 5 زیر راسته، 14 خانواده و 15 جنس شناسایی شد. اسامی گونه ها به شرح زیر می باشند: syllis gracilis , nereis sp , ceratonereis irritabilis , sigambra parva , nephtys caeca , glycera amricana , glycera tridactyla , glycinde solitaria , goniada teres , polydora cornuta , cossurra sp1 , cossurra sp2 , magelona sp , isolda sp , mellina palmate , capitella jonesi , lumbrinereis impatiens , sabella sp درصد فراوانی هر یک از گونه ها، در سراسر دوره مطالعاتی محاسبه شد که بر اساس آن، گونه goniada teres با 39/19درصد و تراکم 41/0 ±04/23 گونه غالب در بحرکان محسوب می شود. همچنین شاخص های تنوع، غالبیت و ترازی زیستی محاسبه گردید. شاخص شانون- وینر، بیشترین تنوع گونه ای را، درفصل بهار (فروردین ماه) و کمترین را، در تابستان (شهریور ماه) نشان داد. شاخص غالبیت سیمپسون، بیشترین غالبیت را، در فصل فصل بهار( اردیبهشت ماه) و کمترین را، در فصل تابستان(شهریور ماه) نشان داد. همچنین بیشترین میزان ترازی زیستی متعلق به فصل تابستان( اردیبهشت ماه) و کمترین آن متعلق به فصل بهار( فروردین ماه) بود. طبق مطالعات کاریولوژیکی عدد کروموزومی گونه nereis sp ،28 به دست آمد که شامل 3 جفت کروموزوم متاسانتریک، 9 جفت کروموزوم ساب متاسانتریک و 2 جفت کروموزوم تلوسانتریک است.

این مطالعه به منظور شناسایی و طبقه بندی دوکفه ای های در طول یک سال در دوفصل تابستان و زمستان از مرداد ماه سال 1392 تا بهمن ماه 1392 در آب های ساحلی در شمال غرب خلیج فارس انجام شده است. نمونه گیری به صورت فصلی در 14 ایستگاه از سواحل دیلم تا دهانه رودخانه بهمنشیر منطقه اانجام شد. که 64 گونه دوکفه ای از 24 خانواده شناسایی شد و به قرار زیر است: nuculoma layardii, yoldia tropica, donax scalpellum, donax sp., theora cadabra, ervilia scaliola, ervilia sp., tellina capsoides, tellina arsinoensis, tellina donacina, tellina voltonis, tellina vernalis, gari tripartite, gari sp., solecurtus australis, amphilepida faba, scintilla sp, kellia sp., timocela sp, bassina calophylla, dosina alta, dosina sp., circentia callipyga, paphia textile, paphia undullata, paphia cor, callista umbonella, callista erycina, callista multi radiate, callista hiantina, mactra lilacea, loripes sp, bullcina semprina, trapezium sublaerigatum, trachycardium lacunosum, laevicardium papyraceum, fluvia fragile, carditepsis majeeda, cardites bicolor, cardites sp, cochlodesma praetenue, solen dactylus, solen brevis, corbula sulculosa, corbula tatensis, acar abdita, acar plicata, anadara ehrenbergi, anadara erythraeonensis, anadara tuberculosa, anadara sp, barbatia decussate, barbatia foliate, brachidontes variabilis, arcuatula senhousia, arcuatula japonica, modiolus auriculatus, septifer billicularis, solamen vaillanti, spondylus hysteria, placuna placenta, pinctada radiate, vulsella vulsella, saccostrea cucullata درصد فراوانی هر یک از خانواده ها در طول دوره مطالعه بررسی شد و از آن میان خانواده veneridae با 26% ، خانواده mactridae با 22% و خانوادهtellinidaea با 21% بیشترین فراوانی را از کل خانواده های موجود دارا بودند. گونه mactra lilacea فراوانترین گونه حدود 22%،tellina donacina با 19% و circentia callipyga با 12% از فراوانترین گونه ها در مطالعه حاضر بودند. همچنین شاخص تنوع زیستی وغالبیت و تراز زیستی محاسبه شد. شاخص تنوع در ایستگاه 2 و فصل زمستان بالاترین میزان و بیشترن تنوع را نشان و در ایستگاه 12 تابستان حداقل تنوع را نشان می دهد.شاخص غالبیت سیمپسون بیشترین میزان را در ایستگاه 8 فصل زمستان و حداقل غالبیت را در ایستگاه 2در همان فصل بود. بیشترین و کمترین تراز زیستی به ترتیب در ایستگاه 1 و 8 در فصل زمستان بود. پارامتر های فیزیکی و شیمیایی آب اندازه گیری شد و ارتباط میان هرکدام از پارامتر ها و فراوانی گونه ها بررسی گردید.