چکیده بررسی کیفی عوامل موثر بر تعارض درون گروهی در گروه های علمی (مطالعه موردی دانشگاه بوعلی سینای همدان) بوسیله ی جلیل اعتباری هدف تحقیق حاضر بررسی کیفی عوامل موثّر بر تعارض درون گروهی در گروه های آموزشی با استفاده از روش کیفی است. جامعه ی آماری مورد مطالعه در این بررسی أعضای هیأت علمی در دانشگاه بوعلی همدان بوده است. در انجام این پژوهش و پاسخ به مسئله ی تحقیق از تئوری زمینه ای به عنوان یکی از روش های کارآمد در متد کیفی در این تحقیق استفاده شده است. در مجموع 36 مصاحبه ی عمیق با افراد مختلف در گروه های آموزشی با استفاده از روش نمونه گیری نظری صورت گرفت. سوال اساسی تحقیق این است که کدام عوامل و پدیده ها در بروز تعارض در گروه های آموزشی نقش دارند و نحوه ی تأثیرگذاری آنها به چه نحو است. هم چنین سعی کرده ایم به پیامدها و اثرات هر یک از آنها بر مجموعه ی گروه و دانشجویان هم بپردازیم. بررسی مصاحبه ها و تحلیل آنها نشان می دهد که مسئله ی تعارض در گروه های آموزشی یک مسئله ی جدّی و شایان توجّه است. در اکثر گروه های مورد مطالعه شدّت تعارض در سطح بالایی قرار داشت و به زعم اساتید این امر یکی از موانع عمده ی همکاری و انسجام درون گروهی به حساب می آید. مسائل و مشکلات منجر به تعارض را می توان به دو بخش درون گروهی و برون گروهی تقسیم کرد . مواردی از قبیل الگوهای تصمیم گیری چالش برانگیز، تعارض منافع، تبعیض، باندباری و خرده گروه ها، و تفاوت های افراد در زمینه های فرهنگی، سوابق کاری، نگرش های سیاسی و حرفه ای از جمله مسائل درونی موجود در گروه ها هستند. از مشکلات ساختاری و برون گروهی موثّر بر تعارض می توان به عدم شفافیت در آیین نامه های آموزشی، کمبود امکانات، امتیازگرایی در ساختار دانشگاهی و دخالت های مدیریتی از بالا در امور گروه اشاره کرد. ویژگی بارز این تعارض ها پنهانی بودن و انباشتی بودن آنهاست. از پیامدهای اساسی این تعارض ها می توان به کاهش رضایت شغلی و انگیزه، استرس و عدم امنیت و کاهش اعتماد بین فردی، در بین أعضای علمی اشاره کرد. تعارض درون گروهی، گروه های آموزشی، خرده گروه ها، همکاری گروهی.