فاکتورها شامل تراکم های مختلف بوته در سه سطح (7، 9 و 11 بوته در متر مربع) و الگوی کاشت با فواصل بین ردیفی (45 ، 60 و 75 ) سانتی متر بودند. بررسی روند تغییر شاخص سطح برگ نشان داد که بالاترین شاخص سطح برگ ذرت در تراکم 11 بوته در متر مربع در فاصله بین ردیفی 45 سانتی متر و کمترین آن به تراکم 7 بوته در مترمربع با فاصله بین ردیفی 75 سانتی متر بدست آمد. روند تغییرات شاخص سطح برگ در تراکم های ثابت با فواصل بین ردیفی مختلف، نشان داد که فاصله بین ردیفی 45 سانتی متر در مقایسه با فواصل بین ردیفی 60 و 75 سانتی متری در تمامی تراکم ها از بالاترین میزان شاخص سطح برگ برخوردار بود. همچنین بیشترین شاخص سطح برگ در فاصله بین ردیفی ثابت با تراکم 11 بوته در مترمربع بدست آمد. نتایج مشابهی نیز در مورد بیوماس کل، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی و سرعت جذب خالص مشاهده گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بیوماس کل به طور معنی داری تحت تاثیر اثر ترکیب تیماری تراکم و الگوی کاشت قرار داشت بطوری که بیشترین بیوماس کل از تراکم 11 بوته در مترمربع و از فاصله بین ردیفی 45 سانتی متر و کمترین آن از تراکم 7 بوته در مترمربع و از فاصله بین ردیفی 75 سانتی متر حاصل شد. ارتفاع بوته و سهم ساقه ذرت به طور معنی داری تحت تاثیر اثر متقابل تراکم و الگوی کاشت قرار گرفت. مقایسه میانگین این صفات نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته و سهم ساقه ذرت از تراکم 11 بوته در مترمربع در فاصله بین ردیفی 45 سانتی متر به دست آمد.