دانشگاه پیام نور استان تهران به عنوان یک مرکز آموزش عالی با دارا بودن سیستم انعطاف پذیر آموزش نیمه حضوری چون دیگر سازمان ها برای هدایت موثر و کارا به مدیریت استراتژیک نیاز دارد، یکی از مراحل اصلی در مدیریت استراتژیک مرحله برنامه ریزی استراتژیک است. انجام فرایند برنامه ریزی استراتژیک بدون چارچوب مناسب امکان پذیر نیست.از این رو از آنجا که این دانشگاه باید پاسخگوی ذی نفعان مختلفی باشد و همچنین قوانین فراسازمانی و عوامل محیط داخلی و خارجی خویش را در نظر بگیرد، به الگوی برنامه ریزی استراتژیک متناسب خویش نیازمند است.تحقیق حاضر به منظور ارائه مدل مناسب برنامه ریزی راهبردی آن دانشگاه انجام شده است و بدین منظور اجزای مهم در فرایند برنامه ریزی استراتژیک آن مرکز تعیین و در وضعیت موجود مورد بررسی قرار گرفتند. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی-پیمایشی است و جامعه آماری آن را مدیران و معاونین دانشگاه پیام نور استان تهران و روسای مراکز و واحدهای آن تشکیل داده اند که شامل 59 نفر می باشند و با مراجعه به جدول مورگان و بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه آماری 52 نفری انتخاب گردید.نتایج حاصل از آزمون های خی دو و تی نمونه های زوجی نشان داد که اجزای در نظر گرفته شده بسترسازی سازمانی، تحلیل ذینفعان، قوانین فراسازمانی، تدوین ماموریت، تجزیه و تحلیل محیط داخل و خارج، تعیین اهداف بلند مدت، تدوین و انتخاب استراتژی در مدل فرایند برنامه ریزی استراتژیک آن دانشگاه حائز اهمیت هستند و بین وضعیت موجود و مطلوب آن اجزا در برنامه ریزی استراتژیک آن دانشگاه تفاوت معناداری وجود دارد.