تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطه اهرم مالی با ریسک سیستماتیک صورت گرفته است. تصمیمات تامین مالی و ترکیب بهینه ساختار سرمایه از یک طرف و توجه به ریسک شرکت بویژه ریسک مرتبط با توان باز پرداخت بدهیها از طرف دیگر، ازجمله مسائلی است که در تصمیم گیری مدیریت حائز اهمیت است. در تحقیق حاضر به دنبال پاسخگویی به این پرسش هستیم که آیا اهرم مالی که ناشی از تامین مالی از طریق بدهی می باشد، بر روی ریسک سیستماتیک اثر می گذارد یا خیر؟ تحقیق حاضر بر حسب هدف، از نوع کاربردی و از حیث ماهیت موضوع از نوع همبستگی سنجی می باشد که زیرمجموعه تحقیقات توصیفی است لذا با توجه به هدف تحقیق، از تحلیل رگرسیون جهت بررسی تغییرات متغیر وابسته با توجه به تغییرات متغیرهای مستقل استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که استفاده از اهرم مالی و تغییرات درجه اهرم با درصد بسیار پایینی بر ریسک سیستماتیک اثر می گذارد و در سطح معنی دار90% و 95% ارتباطی بین اهرم مالی و ریسک سیستماتیک وجود ندارد. شاخصهای استفاده شده به عنوان اهرم مالی، نسبت بدهیهای بلندمدت به حقوق صاحبان سهام، نسبت کل بدهیها به حقوق صاحبان سهام، نسبت بدهیهای بلندمدت به کل داراییها، نسبت کل بدهیها به کل داراییها، نسبت درصد تغییرات سود هر سهم به درصد تغییرات سود عملیاتی و نسبت سود عملیاتی به سود قبل از کسر مالیات است که رابطه هر کدام بطور مجزا با ریسک سیستماتیک بررسی گردیده و نتایج بدست آمده حاکی از تایید فرضیه فرعی دوم یعنی وجود رابطه مثبت بین نسبت کل بدهیها به حقوق صاحبان سهام با ریسک سیستماتیک و رد پنج فرضیه فرعی مربوط به رابطه نسبت بدهیهای بلندمدت به حقوق صاحبان سهام، نسبت بدهیهای بلندمدت به کل داراییها، نسبت کل بدهیها به کل داراییها، نسبت درصد تغییرات سود هر سهم به درصد تغییرات سود عملیاتی و نسبت سود عملیاتی به سود قبل از کسر مالیات با ریسک سیستماتیک است.