پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر آموزش مولفه هایی هوش هیجانی در تغییرحالات خلقی دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار 11-9 سال انجام شده است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر تهران با دامنه سنی 11-9 سال در سال تحصیلی89-88 می باشد. روش نمونه گیری در این پژوهش روش نمونه گیری خوشه ایی است. با استفاده از این روش60 نفر دانش آموز غیر ورزشکار اانتخاب شدند که 30 نفر در گروه آزمایش ، که این عده آموزش مهارت های هیجانی را دریافت می کردند، و 30 نفر گروه کنترل را تشکیل می دادند که این آموزش ها را دریافت نمی کردند. از گروه غیر ورزشکار نیز 60 دانش آموز انتخاب شدند که در این گروه نیز 30 نفر به عنوان گروه آزمایش، آموزش های هوش هیجانی را دریافت می کردند و 30 نفر نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ابتدا از هر گروه پیش آزمون گرفته شده و بعد از مراحل آموزش از هر چهار گروه پس آزمون گرفته شد. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه 18 سوالی هوش هیجانی و مقیاس خلق و خوی برونل بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های مقایسه میانگین های مستقل و وابسته(t) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنا داری بین حالات خلقی دانش آموزان ورزشکار آموزش دیده و ندیده وجود دارد. آموزش هوش هیجانی در تغییر حالات خلقی غیر ورزشکاران نیز موثر بود ولی تفاوت معنا داری بین گروه کنترل و آزمایش غیر ورزشکار مشاهده نشده است.