بیماری قلبی عروقی که یکی از عوامل شایع مرگ ومیر در جهان است با عوامل مختلفی در ارتباط می باشد و همواره سعی بر این بوده است که عوامل پیش بینی کننده غیر تهاجمی موثر در پیدایش این بیماری تشخیص داده شوند تا بتوان جهت تشخیص یا پیشگیری از پیشرفت بیماری از آن بهره جست . هدف این پژوهش بررسی ارتباط شاخص های التهابی بیماری قلبی عروقی با حداکثر نبض اکسیژن و حداکثر اکسیژن مصرفی در دختران جوان غیرورزشکار می باشد. به همین منظور 42 نفر از دختران دانشجوی دانشگاه شیراز با میانگین سنی(27/1±21/20) را که سابقه بیماری قلبی عروقی نداشته و تحت درمان هیچ نوع دارویی نبودند به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. مقدار5 میلی لیتر خون سیاهرگی در وضعیت ناشتا از هر یک از آزمودنی ها گرفته شد و متغیرهای فیبرینوژن و crp مورد سنجش قرار گرفتند. جهت اندازه گیری حداکثر نبض اکسیژن و vo2max از آزمون بروس روی نوارگردان استفاده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین شاخص های التهابی hs-crp با vo2max ارتباط معکوس معنادار وجود دارد (26/0r=- ، .05/0> p ) . لیکن نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که اگر چه بین شاخص های التهابی با حداکثر نبض اکسیژن ارتباط معکوس وجود دارد ولی این ارتباط از لحاظ آماری معنادار نمی باشد. همچنین بین شاخص های چاقی و با حداکثر نبض اکسیژن و vo2max با وجود رابطه معکوس، رابطه آماری معناداری دیده نشد. در مجموع می توان چنین نتیجه گیری کرد که می توان با افزایش میزان استقامت قلبی عروقی خود که انجام فعالیت بدنی و ورزش از راه های مهم ارتقاء آن می باشد و همچنین با کاهش وزن و جلوگیری از چاقی از طریق افزایش میزان فعالیت بدنی، خطر ابتلا به بیماری های عروق کرونر را که عمده ترین علت مرگ در جهان است را کاهش داد .