چکیده پدیده یائسگی به عنوان علت اصلی پوکی استخوان ناشی از یائسگی در نظر گرفته می شود. از عوارض الگوی زندگی کم تحرک در این دوران، افت توده استخوان، کاهش قدرت عضلات، کاهش تعادل و افزایش خطر افتادن می باشد. چون تمرین می تواند در کاهش یا پیش گیری از عوارض ناشی از یائسگی موثر باشد، بنابراین در این مطالعه تاثیرات دو نوع برنامه تمرین هوازی تحت بیشینه با و بدون اعمال نیروی خارجی را بر سطوح زیست شاخص های استخوانی، ntx, bsalp و تعادل در زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان بررسی کردیم. 27 زن یائسه سالم 65-45 سال به صورت تصادفی به سه گروه هوازی ساده ، هوازی همراه با جلیقه و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 18 جلسه تمرین پیاده روی تحت بیشینه روی تردمیل، هر جلسه 30 دقیقه، 3 بار در هفته بود.تفاوت بین دو گروه در اعمال نیروی خارجی بود، به این صورت که در گروه هوازی همراه با جلیقه، فرد قبل از شروع تمرین روی تردمیل جلیقه وزنه دار را می پوشید. از گروه کنترل خواسته شد،که در طی این 6 هفته الگوی فعالیت بدنی و غذایی خود را تغییر ندهند. قبل و بعد از 6 هفته، پارامتر های آنتروپومتریک، تعادل و زیست شاخص های استخوان در سه گروه و متغیر های قلبی- عروقی اندازه گیری شده در حین تمرین در دو گروه تمرینی، ارزیابی شد.بعد از 6 هفته، توده چربی و غیر چربی در گروه جلیقه دار به ترتیب کاهش و افزایش معنا دار نشان داد. ضربان قلب و فشار خون استراحت به ترتیب در گروه جلیقه دار و هوازی ساده کاهش یافت.تست nts در هر دو گروه تمرین و همه جهات تست se در گروه جلیقه دار افزایش معنا دار نشان داد. سطوح bsalp,ntx در دو گروه تمرین به ترتیب کاهش و افزایش یافت. بنابراین استفاده از جلیقه وزن دار در برنامه های تمرینی به منظور حفظ سلامت استخوان و بهبود پارامتر های آمادگی جسمانی و تعادل در زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان موثر است. واژگان کلیدی: پوکی استخوان، یائسگی، تمرین هوازی تحت بیشینه، جلیقه وزن دار، bsalp, ntx، تعادل.