هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش دلبستگی به خدا و هوش عاطفی در سلامت روانی و رضایت از زندگی بود. در این مطالعه 365 دانشجوی دختر و پسر (223 دختر و 142 پسر) دوره کارشناسی از سال های دوم تا چهارم از پنج دانشکده از مجموع هفت داشکده دانشگاه شیراز به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های دلبستگی به خدا (بک و مکدونالد، 2004)، هوش عاطفی (پترایدز و فارنهایم، 2001)، مقیاس افسردگی، اضطراب و فشار روانی (لاوبوند و لاوبوند، 1995) و مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی (هیوبنر، 1386) را تکمیل نمودند. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نشان داد که نمره کلی دلبستگی به خدا و هوش عاطفی پیش بینی کننده معنادار سلامت روانی و همچنین پیش بینی کننده معنادار رضایت از زندگی می باشد. آزمون تی مستقل نشان داد که بین میانگین نمرات دختران و پسران در دلبستگی به خدا، هوش عاطفی، سلامت روانی و رضایت از زندگی تفاوت معناداری وجود دارد.