مجالس قانون گذاری از جمله نهادهای دخیل در فرآیند سیاست گذاری هستند که دامنه مداخله شان از تعیین کنندگی ماهوی تا اثرگذاری صوری در نوسان است. این نوسان از دو دسته عوامل ساختاری و کنشگران متأثر است. ساختارها شامل اختیارات و صلاحیّت های مجلس، سازمان درونی مجلس، توزیع قدرت در نظام سیاسی و ساخت های بیرونی می شوند. کنشگران، رئیس و هیئت رئیسه مجلس، رئیس قوه مجریه، نمایندگان و گروه های نفوذ می باشند. در تعامل این ساختارها با کنشگران و برآیند حاصل از آن سه دسته مجالس تعیین کننده، موثر،کم اثر و خنثی در فرآیند سیاست گذاری قابل شناسایی هستند.این پژوهش در صدد است تا به بررسی نقش سومین دوره مجلس شورای اسلامی با توجه به این مبانی تئوریک بپردازد. بررسی انجام شده در این پژوهش نشان داد سومین دوره مجلس در فرآیند گذار به سازندگی مجلس شورای اسلامی با توجه به عوامل ساختاری و کنشگران در فرآیند گذار به سازندگی و سیاست-گذاری های مربوط به آن نقش تبعی و تاییدکننده داشته است.

چکیده ندارد.