نام پژوهشگر: مصطفی حسین آبادی
مصطفی حسین آبادی علی اکبر تقوای
با وجود گذشت بیش از چند دهه از تهیه طرحهای بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری در کشور و توجه به این بافتها به عنوان فرصتی جهت توسعه درونی شهرها همچنان شاهد افزایش رو به رشد فرسودگی در شهرها و عدم تحققپذیری این طرحها هستیم. مهمترین عامل تأثیرگذار در توسعه فرسودگی و متروک شدن بافتهای فرسوده شهری و عدم تحقق پذیری طرح های نوسازی، عامل اقتصادی و عدم سرمایهگذاری است. مشکلات و تنگناهای موجود در زمینه جذب منابع مالی پروژههای نوسازی بافتهای فرسوده شهری و عدم شناسایی شیوههای مناسب تأمین مالی باعث شده تا پروژه های نوسازی با کمبود منابع مالی مواجه شده و از قابلیت لازم برای اجرا برخوردار نباشند. مشکلات اشاره شده در سایه شناخت و بررسی دقیق روش های تامین مالی و رویکرد اقتصادمحور به مسئله نوسازی قابل حل است. محله حمزه آباد شهر تهران یکی از محلات فرسوده شناسایی شده در منطقه 20 این شهر است که طرح نوسازی و بهسازی آن تهیه شده و پروژه های اجرایی نوسازی برای آن تدوین گردیده اند. جهت اجرای پروژه های نوسازی این محله نیاز به منابع مالی است. هدف این پایان نامه ارزیابی شیوه های مختلف تأمین مالیای است که می توان در نوسازی این محله بکار برد. در ارزیابی شیوه های تأمین مالی مناسب برای نوسازی این محله از سه شاخص مشارکت، سهولت اجرایی و بازدهی طرح به ازای استفاده از شیوه های مختلف تأمین مالی استفاده گردید. جهت الویت بندی روش ها بر اساس هر یک از این شاخص ها از آزمون فریدمن و نرخ بازدهی طرح استفاده شد. نتایج حاصله از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بهترین شیوه های تأمین مالی با در نظر گرفتن سه شاخص مورد نظر مشارکت مدنی، فروش متری و اوراق مشارکت نوسازی می باشد.
مصطفی حسین آبادی احمدرضا یزدانی
چکیده اعتبارات نهادی یکی از ابزارهای اصلی سیاستگزاری برای رشد تولید و استفاده از فناوری های نوین در توسعه کشاورزی می باشد. اعتبارات نقش عمده ای در تأمین سرمایه مورد نیاز برای توسعه کشاورزی و زیربخش دامپروری ایفا می نماید. اعتبارات نهادی از انواع اعتبارات هدایت شده هستند که با هدف گسترش و رشد تولیدات کشاورزی و دامپروری به افراد اعطا می شود. با توجه به اهمیت اعتبارات نهادی در این پژوهش سعی شده است که با استفاده از داده های اولیه که از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری با دامداران گرد آوری شده به بررسی تأثیر اعتبارات نهادی بر ایجاد و گسترش دامداری های صنعتی شهرستان گرگان پرداخته شود. جمع آوری آمار و اطلاعات این پژوهش بر پایه اطلاعات میدانی، با تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری در سال91-1390 به روش تمام شماری انجام شد. بدین منظور تعداد 40 عدد پرسشنامه بین گاوداران صنعتی شهرستان گرگان توزیع گردید. در این مطالعه، اثر اعتبارات نهادی بر تعداد دام با استفاده از مدل رگرسیون خطی چند متغیره با کمک نرم افزار eviews تخمین زده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای مقدار اعتبارات دریافتی، درآمد و سرمایه، اثر مثبت درسطح معنی داری 95% بر تعداد دام داشته اند. همچنین متغیرهایی نظیر بهره وام و مقدار اعتبارات دریافتی بر مقدار تولید شیر اثر مثبت و معنی داری در سطح95% داشته ولی اثر متغیر تعداد دام بر مقدار شیرتولیدی دارای تأثیر منفی نسبتا ضعیفی بوده است. بعلاوه در این مطالعه عوامل موثر بر تقاضای اعتبارات کشاورزی توسط گاوداران صنعتی نیز مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از آن است که متغیرهای درآمد و هزینه اثر مثبت و معنی داری بر مقدار تقاضای اعتبارات در سطح 95? داشته و عامل سرمایه نیز تأثیر منفی و معنی داری در سطح 95% بر مقدار تقاضا برای اعتبارات داشته است.