استان سیستان و بلوچستان با وسعتی بیش از187502 کیلومتر مربع وشرایط آب و هوایی گوناگون خصوصا در نیمه جنوبی استان که در مجاورت با دریای عمان قرار دارد ،از امکانات بالقوه بسیار بالایی در گسترش زراعت محصولات کشاورزی به ویژه محصولات خارج از فصل زراعی برخوردار است لذا می تواند از استعدادهای سرمایه گذاری زراعی استان باشد. .با توجه به سهم قابل توجه بخش کشاورزی از صادرات غیر نفتی ، شناسایی مزیت های نسبی این بخش در مناطق و استان های کشور برای برنامه ریزی های اقتصادی بسیار ضروری است. بر این اساس در این تحقیق مزیت نسبی محصول هندوانه خارج از فصل در سال زراعی 87- 86با استفاده از ماتریس تحلیل سیاستی بررسی و تعیین شد. شاخص های مورد استفاده جهت تعیین مزیت نسبی عبارت بودند از ،هزینه منابع داخلی،نسبت هزینه به منفعت اجتماعی،سود آوری خالص اجتماعی ،شاخص حمایت موثر ، حمایت از محصول، وحمایت ازنهاده،مزیت نسبی آشکار شده ومزیت نسبی آشکار شده متقارن. نتایج مطالعه حاضر در خصوص شاخصهای مزیت نسبی به ترتیب نشان می دهد که استان سیستان و بلوچستان در تولید محصول هندوانه وکشور ایران در صادرات این محصول دارای مزیت نسبی است. بررسی شاخص حمایت اسمی محصول هندوانه و شاخص ضریب حمایت موثر حاکی از یک یارانه غیر مستقیم بر درآمد کشاورزان و تولید محصول هندوانه است. و نتایج حمایت اسمی نهاده ها نشان دهنده یک سوبسید ضمنی بر نهادهای قابل تجارت است. همچنین محصول هندوانه دارای سودآوری اجتماعی و بازاری میباشدو در تحلیل حساسیت انجام گرفته نسبت به تغییرات نرخ ارز،قیمت محصول و عملکرد محصول بر روی شاخص هزینه منابع داخلی ،نقاط سربه سری ،مشخص گردید. نتایج حاصله از این شاخصها نشان داد که محصول هندوانه خارج از فصل در استان سیستان و بلوچستان دارای مزیت نسبی است و حمایت دولت در جهت نهاده ها و محصول در کل به نفع تولید آن بوده است .