چکیده در این پژوهش موضوع اصلی، بررسی این نکته است که نویسندگان حوزه نوجوان چقدر با روش بازآفرینی به خلق آثار پرداخته اند و تا چه حد در این امر موفق بوده اند. سوالاتی که تلاش شده در پایان این تحقیق به آن ها پاسخ داده شود، از این قرار است: _ جایگاه متون گرانمایه و کهن ادب فارسی در آثار مربوط به نوجوانان چگونه است؟ _ در میان آثار منتشر شده برای نوجوانان در طی سال های مورد نظر (1375 تا 1385) چه اندازه به بازآفرینی پرداخته شده است؟ _ آیا باز آفرینی متون کهن روش کارآمدی در شناساندن گنجینه غنی ادب فارسی به نوجوانان است ؟ برای گردآوری اطلاعات و داده ها از روش های آماری و کتابخانه ای استفاده شده است. ابتدا به جستجوی منابعی با موضوع بازآفرینی پرداخته و با مطالعه آن ها اطلاعات خود را در این زمینه تکمیل نمودم و با درک دقیق تر روش بازآفرینی، جستجوی آثار موردنظر در فهرست کتابشناسی ها را که مشکل ترین بخش کار بود آغاز کردم. ابتدا اطلاعات آماری به کمک کتاب شناسی های توصیفی کودک و نوجوان موجود در کتابخانه مرکزی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و شورای کتاب کودک و کتابخانه ملی و سایت های موجود استخراج و فهرستی از آثار مربوط به زمینه تحقیق گردآوری شد. چارچوب نمونه گیری، آثار برگرفته از متون برگزیده کهن ادبی برای نوجوانان طی سال های 1375 تا 1385 است. نمونه گیری به روش طبقه بندی شده بود. به این صورت که ابتدا داده ها به گروه های همگن بر اساس منابع اصلی کهن مورد استفاده بازنویس و همچنین با توجه به گروه سنی مخاطب تقسیم شد. و از میان آن ها آثاری که برای نوجوانان به روش بازآفرینی خلق شده اند به عنوان نمونه برای بررسی دقیق تر انتخاب شدند. همچنین چند نمونه بازنویسی که از لحاظ موضوع مشابه آثار بازآفرینی شده بودند، برای مقایسه با آن ها به طور دقیق تر بررسی شدند. نوع روش تحقیق به صورت توصیف و تحلیل محتوا است. هدف از این پژوهش، یادآوری جایگاه متون کهن فارسی به عنوان منبع و دست مایه ای مناسب برای خلق آثار ادبی ویژه نوجوانان است. کلیدواژه ها: ادبیات کودک و نوجوان، بازنویسی، بازآفرینی، پارسیان و من.