این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های شخصیتی و راهبردهای مقابله ای (مبتنی بر شیوه های حل مسئله) و باورهای غیرمنطقی افراد اقدام کننده به خودکشی مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا شهرستان مشهد و مقایسه آن با گروه گواه انجام شد. دراین بررسی که از نوع علی- مقایسه ای است 30 نفر به عنوان گروه آزمایش(اقدام به خودکشی) با 30 نفر به عنوان گروه گواه که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر برخی متغیرهای جمعیت شناختی با یکدیگر همتا شده بودند، مقایسه شدند. ابزارهای مورد استفاده برای آزمون سوالات و فرضیات پژوهش شامل موارد زیر است: 1- mcmi برای سنجش نشانگان بالینی و اختلالات شخصیت 2- مقیاس شیوه حل مسئله کسیدی ولانگ 3- پرسشنامه باورهای غیرمنطقی الیس. روش های آماری مورد استفاده آمار توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(آزمون t برای میانگین های مستقل) می باشد. بعد از تجزیه و تحقیق داده ها نتایج زیر بدست آمد: 1- در اختلالات بالینی بین اقدام کنندگان به خودکشی و عادی تفاوت معنادار وجود دارد. 2- در اختلالات شخصیت بین اقدام کنندگان به خودکشی و عادی تفاوت معنادار وجود دارد. 3- شیوه حل مسئله در افراد اقدام کننده به خودکشی به طور معنادار متفاوت از افراد عادی است. 4- بین افراد اقدام کننده به خودکشی و عادی در میزان باورهای منطقی تفاوت معنادار وجود دارد.