امروزه اینترنت بر تمام ابعاد زندگی انسان تاثیر داشته است. روند شتابان حجم تجارت الکترونیکی در جهان نشان دهنده تمایل و علاقه روز افزون بنگاه های اقتصادی و مصرف کنندگان به استفاده از تجارت الکترونیکی است. با فراهم آوردن شدن بستر های الکترونیکی، به همان میزان تحولات و پیامدهای اقتصادی استفاده از این فناوری بیش از پیش در جامعه افزون می شود. با توجه به تفاوت میزان بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشورهای مختلف جهان، به گونه ای که برخی از آنها به عنوان پیشتاز و برخی دیگر در ابتدای راه می باشند. فاصله موجود بین کشورهای جهان را در این حوزه اصطلاحاً شکاف دیجیتالی می گویند. لذا با توجه به روند رو به گسترش این شکاف استفاده از تجارت الکترونیک امری غیر قابل اجتناب می باشد. با عنایت به این موضوع پژوهش حاضر پس از پرداختن به مفهوم پذیرش الکترونیکی و نیز نظریه راجرز در این زمینه تلاش شده که به بررسی میزان پذیرش تجارت الکترونیک در صنعت بیمه پرداخته شود، تا با استفاده از عوامل موثر در پذیرش (مزیت نسبی، سازگاری، پیچیدگی، آزمون پذیری، قابلیت مشاهده) فرضیات مربوط آزمون گردد. روش تحقیق بکار رفته در این پژوهش روش توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد که به این منظور پرسشنامه مربوط به نظریه راجرز مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماری در این پژوهش شامل مدیران دو شرکت بیمه خصوصی و دو شرکت بیمه دولتی می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و تحلیل آماری از نرم افزار spss و excel استفاده شده است، با توجه به نتایج حاصل به این نکته رسیدیم که شرکت های بیمه دولتی و خصوصی تفاوت چندانی در میزان پذیرش نداشته و تنهادر مورد مولفه مربوط به تدارک مورد نیاز عملیات فروش از طریق اینترنت شرکت های دولتی و در مورد مولفه انجام تمام فعل و انفعالات شرکتها ی خصوصی آمادگی بیشتری را ازخود نشان داده اند. همچنین نتایج حاکی از آن است که مهمترین متغیر موثر بر میزان پذیرش تجارت الکترونیک از میان پنج عامل مورد بررسی متغیر مربوط به پیچیدگی می باشد. کلید واژه ها: بیمه، بیمه الکترونیکی، تجارت الکترونیک، پذیرش الکترونیکی