رادُن گازی رادیواکتیو است که عامل اصلی پرتوگیری بشر از منابع طبیعی می باشد .این گاز محصول فروپاشی ایزوتوپ های رادیوم موجود در پوسته ی زمین است.منبع اصلی رادُن در اتمسفر برون دمش آن از سطح خاک می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تراز رادُن در خاک و از خاک در رامسر ، شهری ساحلی در شمال ایران که به عنوان یکی ازمناطق با سطوح بالای تابش طبیعی شناخته شده ، انجام گردید. غلظت بالای رادُن در این منطقه به دلیل وجود رادیونوکلاید رادیوم 226 که توسط چشمه های آبگرم به سطح زمین آورده می شود، می باشد.اندازه گیری فعال غلظت رادُن در گاز موجود در خاک و آهنگ برون دمش آن از سطح خاک با استفاده از سیستم مانیتورینگ آلفاگارد انجام شده است . علاوه بر این آهنگ دز گاما در ارتفاع 1 متری با استفاده از یک سیستم مانیتورینگ سنتیلاسیون قابل حمل اندازه گیری شده است.گستره ی مقادیر به دست آمده از کمتر از پایین ترین حد آشکارسازی سیستم آلفاگارد (bq.m-3 2 ) تا kbq.m-3 1598 برای غلظت رادُن در خاک ، mbq.m-2s-1 6281-3 برای آهنگ برون دمش رادُن و-1 nsv.h 4983-62 برای آهنگ دز گاما در ارتفاع 1 متری می باشد.

پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل وضعیت رشته ی ارتباط تصویری در مقطع کارشناسی پرداخته است. فرض پژوهش بر این امر استوار بوده است که برنامه ی درسی رشته‏ی ارتباط تصویری، در ایجاد زمینه برای تقویت مهارت های عملی و علمی از جمله خلاقیت، تفکر انتقادی، تقویت دید بصری، استفاده ی صحیح و مناسب از تکنولوژی و شناخت ماهیت و جایگاه تکنولوژی، پاسخگوی نیازهای این رشته نبوده است. با توجه به شرایط و نیازها و با استفاده از رویکردهای مناسب می توان به راه‏کارهایی برای تجدید نظر و بهبود برنامه ی درسی رشته ارتباط تصویری دست یافت. بدیهی است برنامه ی درسی فعلی رشته ی ارتباط تصویری در مقطع کارشناسی، سالهاست مورد بازنگری قرار نگرفته است. با توجه به ناکارآمدی و عدم موفقیت فارغ التحصیلان آن و از طرفی پیشرفت روزافزون این رشته در سراسر دنیا ، لزوم بازنگری و پیشنهاد در مورد برنامه ریزی درسی آن ضروری به نظر می رسد. این پژوهش به بررسی این برنامه ریزی پرداخته و با توجه به نقاط قوت و تأکید بر آن و بررسی نقاط ضعف به ریشه یابی و تحلیل آن مبادرت ورزیده است. نگارنده بر این باور بوده است که با توجه به شرایط و انتظارات، می توان با یک رویکرد تلفیقی و تطبیقی به تجدید نظر در اهداف، محتوا، روش تدریس و ارزشیابی در برنامه ی درسی این رشته پرداخت. همچنین با غنی تر نمودن بُعد نظری و پرورش مهارت های تحقیق در برنامه ی درسی رشته ی ارتباط تصویری به بهبود برنامه کمک کرد. هدف از این پژوهش ارائه ی تعریف جامع و دقیق ماهیت این رشته، جهت مشخص شدن اهداف برنامه ی درسی آن، بررسی تطبیقی برنامه ی ارتباط تصویری در ایران و تعدادی دانشگاه خارجی و شناسایی نقاط ضعف و قوت آنها و ارائه ی راه کارهایی برای بهبود بخشیدن به برنامه ی درسی رشته ی ارتباط تصویری جهت بررسی، بازبینی و ارتقاء برنامه ی درسی این رشته بوده است. بازبینی و بررسی های معلوم، همه جانبه و نتایج پژوهش می تواند مورد استفاده ی مسئولین مربوطه همچون وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشگاه ها و سایر مراکز آموزش عالی باشد. بدین ترتیب می توان از یافته های این پژوهش در راستای تجدیدنظر و بهبود برنامه ی درسی-دانشگاهی هنر به ویژه ارتباط تصویری استفاده نمود. همچنین نتایج این پژوهش می تواند زمینه ساز و مبنای دیگر پژوهش ها و مطالعات علمی باشد و با این مهم به آرمان رسیدن به جامعه ی ارتباط تصویری مطلوب‏تر نزدیک شد.