بهینه سازی پیت نقش تعیین کننده ای در ارزش فعلی خالص معدن دارد. طراحی بلند مدت معدن روباز یک فرایند پویاست که بایستی هر از چند گاهی با تغییر پارامترهای فنی- اقتصادی بازنگری شود. بهینه سازی عیارهای حد خود یک برنامه ریزی تولید بلند مدت است که باعث افزایش ارزش فعلی خالص می شود. ذخیره مس سونگون از نوع پورفیری است و در شمال غربی ایران واقع است. به خاطر مدل زمین شناسی به روز شده و افزایش شدید قیمت در سال های اخیر بهینه سازی محدوده نهایی پیت و برنامه ریزی تولید بلند مدت امری اجتناب ناپذیر است. بنابراین طراحی بلند مدت معدن مس سونگون با استفاده از نرم افزار npvschduler+mfo انجام گردید. پارامترهای فنی و اقتصادی و مدل بلوکی کانسار سونگون وارد نرم افزار npvs+mfo شد. عملیات تولید مدل بلوکی اقتصادی، بهینه سازی محدوده نهایی، تولید پوش بک و برنامه ریزی تولید سالیانه و بهینه سازی عیارهای حد در نرم افزار npvs+mfo انجام شد و سه سناریوی طراحی اجرا شد. اولین سناریوی طراحی تحلیل محدودیت های فیزیکی مختلف در محدود نهایی پیت است. این محدودیت ها، دره سونگون، محوطه سنگ شکن و ناحیه نیمه صنعتی است. تحلیل محدوده نهایی با استفاده از داده های فنی اقتصادی مشابه و محدودیت فیزیکی متفاوت برای مقایسه انجام شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که محوطه سنگ شکن هیچگونه تاثیری در محدوده نهایی ندارد و ناحیه نیمه صنعتی بیشترین تاثیر را بر اندازه و ارزش فعلی خالص محدوده نهایی دارد. در دومین سناریوی طراحی، بهینه سازی پیت و برنامه ریزی تولید سالیانه معدن بر اساس شرایط فعلی انجام شد. پیت بهینه تعیین شده، با 257 میلیون تن ماده معدنی در 3 پوش بک معدن را با نرخ تولید سالیانه 7 میلیون تن برای 5 سال اول و 14 میلیون تن در سال های بعدی برای 23 سال تامین می کند. در آخرین سناریوی طراحی بهینه سازی عیارهای حد در حالت قیمت و هزینه های ثابت و قیمت و هزینه های متغیر (به منظور بررسی تاثیر قیمت روی ارزش فعلی خالص و عیار حد بهینه) انجام شد. با انجام این بهینه سازی عمر معدن نسبت به سناریوی قبلی 3 سال کاهش یافت و ارزش فعلی خالص به میزان 12 میلیون دلار افزایش یافت.