در دو دهه اخیر توجه قابل توجهی نسبت به نقش تفاوت های فردی در یادگیری بوجود آمده است . این علاقمندی فراگیر بین المللی قویاً توسط نظریه هوش های چندگانه گاردنر (gardner) مبنی بر وجود هشت گونه هوش که تفاوت هایی را در نحوه انجام نقش ها و طریقه یادگیری پدید می آورند تشدید شده است . این رویکرد نوین در رابطه با هوش با تأکید ویژه بر متغیرهای مربوط به یادگیرندگان در زبان آموزی بخصوص در حیطه یادگیری انگلیسی به عنوان زبان دوم یا زبان خارجی مورد استقبال فراوان قرار گرفته است . هوش فضایی که به عنوان بخشی از ساختارها چندگانه هوش به نظر می رسد نقش مضاعفی را در جنبه های خواندنی و نوشتاری زبان آموزی و تحصیل دانش داراست اغلب مورد کم توجهی قرار گرفته است . اهادف این مطالعه به دو بخش تقسیم می شوند : 1) بررسی رابطه بین هوش فضایی یادگیرندگان زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم و عملکرد یادگیرندگان در آزمون های تکمیل متن, 2) مشخص کردن این نکته که با هوش فضایی یادگیرندگان با چه نوعی از آزمون های تکمیل متن تحلیلی یا ادراکی (بسته به روش حذف کلمات) ، هم بستگی بیشتری را ایجاد می کند از این رو یک مطالعه همبستگی با حضور 41 زبان آموز مرد ایرانی که با پیش آزمون michigan انتخاب شده بودند در جهاد دانشگاهی واحد تهران به اجرا درآمد . نمرات شرکت کنندگان در آزمون هوش فضایی ابتداً با نمرات آنها در آزمون های تکمیل متن مقایسه شد . سپس همبستگی بدست آمده مشاهده تأثیر روش حذف کلمات در آزمون ها تکمیل متن بر روی میزان رابطه بین نمرات هوش فضایی و نمرات بدست آمده از آزمون های تکمیل متن مورد بررسی قرار گرفت .همبستگی های حاصله به لحاظ آماری قابل تأمل و توجه شناخته شدند . نتایج کسب شده در این مطالعه ضرورت بازبینی و تجدید نظر در کاربرد آزمون تکمیل در حیطه یادگیری انگلیسی به عنوان زبان خارجی را مورد تأکید قرار می دهند . همچنین تحقیق بیشتر برای بررسی هر چه بیشتر هوش فضایی و نقش آن در کلاس های زبان پیشنهاد می شود .