چکیده: هدف این پژوهش بررسی رابطه میان اضطراب والدین و خودکارآمدی اجتماعی- تحصیلی- هیجانی فرزندان دختر و پسر مقطع پنجم ابتدائی شهر تهران در سال تحصیلی 88-1387 می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. و ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش 1- پرسشنامه خودکارآمدی کودکان( seq-c) ، که خودکارآمدی کودکان را در 3 مقوله اجتماعی ، تحصیلی ، هیجانی مورد سنجش قرار می دهد. 2- پرسشنامه اضطراب کتل که میزان اضطراب والدین را بررسی می نماید.تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره انجام شده است. و نتایج پژوهش نشان داد که بین اضطراب والدین و خودکارآمدی فرزندان رابطه وجود دارد و هرچه اضطراب والدین بیشتر باشد خودکارآمدی فرزندان کمتر می باشد که در این امر اضطراب مادر تاثیر بیشتری دارد.نتایج پژوهش همچنان نشان دادکه خود کارآمدی فرزند دختر بیشتر تحت تاثیر اضطراب پدرومادر قرار می گیرد اما در مورد فرزند پسر تنها اضطراب مادر تاثیر گذار است . کلید واژه ها: اضطراب والدین ، خودکارآمدی: تحصیلی، اجتماعی، هیجانی ، دانش آموزان دختر وپسر مقطع ابتدایی شهر تهران