گاز طبیعی از جمله تمیزترین سوخت های هیدروکربنی در ارتباط با انتشار آلودگی های محیط زیستی بشمار می رود. هر چند گاز طبیعی نیز همانند دیگر سوخت های فسیلی دارای آلودگی های خاص به خود بخصوص ذرات جامد معلق می باشد. بررسی خواص، غلظت و توزیع اندازه این ذرات، می تواند ما را در انتخاب وسایل و تجهیزات مناسب جهت جداسازی آنها کمک نماید. در این تحقیق، ذرات معلق موجود در خطوط لوله انتقال و توزیع گاز طبیعی شهر کرمان مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس استراتژی تعیین شده، بدلیل تفاوت میزان مصرف گاز طبیعی در زمانهای مختلف سال، نمونه گیری درون خطی ذرات و بررسی های لازم در دو فصل زمستان بعنوان سردترین و پرمصرف ترین زمان سال که بیشترین میزان آلودگی در خطوط لوله وجود دارد، و تابستان به عنوان گرمترین و کم مصرف ترین زمان سال انجام شدند. همچنین بررسی ذرات جامد در طول شبکه انتقال و توزیع گاز طبیعی در شهر کرمان از ابتدا تا انتهای شبکه صورت گرفت. نتایج اندازه گیریها نشان داد که میزان غلظت ذرات جامد در نقاط مختلف شبکه انتقال و توزیع گاز طبیعی شهر کرمان در فصل زمستان افزایش چشمگیری نسبت به مناطق مشابه در فصل تابستان داشته است. محدوده تقریبی تغییرات غلظت ذرات در فصل تابستان از 0/12 در علمک تا 4/7 در ورودی cgs و بطور مشابه در فصل زمستان از 0/30 تا 25/2 بدست آمد. نتایج آزمایشات اندازه گیری توزیع اندازه ذرات نشان داد که اندازه ذرات در فصل تابستان بزرگتر از فصل زمستان بوده است. همچنین ذرات موجود در انتهای شبکه در هر دو فصل تابستان و زمستان دارای سایز کوچکتری نسبت به ذرات موجود در ابتدای شبکه در ایستگاه cgs می باشند. با توجه به مقادیر بدست آمده از نتایج توزیع اندازه ذرات، محدوده تغییرات سایز متوسط این ذرات در فصل تابستان از mµ 181/45 در علمک تاm µ 253/39 در نمونه گرفته شده از فیلتر ایستگاه cgs و بطور مشابه در فصل زمستان ازm µ 73/52 تاm µ 209/03 بوده است. آنالیز ترکیب ذرات نمونه گیری شده از جریان گاز طبیعی نشان داد که عناصر اکسیژن و آهن در حدود 80 درصد از ذرات را تشکیل می دهند. با ارزیابی و بررسی انواع وسایل جداسازی ممکن جهت زدودن ذرات جامد از جریان گاز و با توجه به اطلاعات بدست آمده از نمونه گیری ها و آزمایشات مربوطه، بویژه در نظر گرفتن سایز این ذرات، نتیجه گیری شد که استفاده از جداکننده سیکلون قبل از فرآیند فیلتراسیون می تواند جداسازی ذرات جامد در سیستم انتقال و توزیع گاز طبیعی شهر کرمان را بطور قابل ملاحظه ای بهبود ببخشد.

تخمین مقادیر tdoa (time differential of arrival) یکی از روش های پایه ای در مکان یابی منابع گفتار می باشد که به طور وسیع مورد بررسی قرار گرفته است. در دهه ی اخیر تحقیقات زیادی بر روی تخمین مقادیر tdoa با استفاده از فیلترهای بازترکیب مستخرج از جداسازی کور منابع، صورت گرفته است. در این پژوهش ضمن معرفی چندین روش از روش های مطرح شده در سال های اخیر، به بررسی و پیاده سازی روش sct (state coherence transform) پرداخته و نقاط ضعف و قوت آن را بررسی می کنیم. در ادامه ضمن معرفی مشکل الیاسینگ فضایی که در صورت عدم رعایت نرخ نمونه برداری مکانی مناسب توسط میکروفون ها بوجود می آید، روش msct (modified sct) برای بهبود عملکرد مکان یابی در فواصل میکروفونی زیاد و کاهش اثر الیاسینگ فضایی پیشنهاد می شود که خطای مکان یابی در فاصله ی میکروفونی l=1m را 1/74% کاهش می دهد. با توجه به کاهش دقت عملکرد روش msct در شرایط نویزی، با وزن دهی روش msct که آن را wsct (weighted sct) می نامیم، خطای مکان یابی در محیط های نویزی با snr=5db را به میزان 89/82% کاهش می دهیم. در ادامه، با توجه به روند کاهشی دقت تخمین مقادیر tdoa با استفاده از روش های فوق در محیط های پژواکی، روش cc-bss (cross correlation blind source separation) با استفاده از همبستگی متقابل درایه های فیلتر بازترکیب مستخرج از bss، معرفی می شود که در محیط با زمان انعکاس 700میلی ثانیه خطای sct را به میزان 21/34% کاهش می دهد. سپس با پیاده سازی این روش در حوزه ی فرکانس و وزن دهی آن، روش gcc-bss (generalized cc-bss) معرفی می شود که در آن از دو فیلتر گوسی و phat (phase transform) برای وزن دهی استفاده می کنیم که روش gcc-bss-phat در محیط با زمان انعکاس 700میلی ثانیه خطای مکان یابی با استفاده از روش cc-bss را به میزان 66/41% کاهش می دهد. کلمات کلیدی: مکان یابی، tdoa، جداسازی کور منابع، الیاسینگ فضایی، فیلتر phat