در بخش اول تعدادی دی نیتریل به عنوان موادشروع کننده سنتز شدند.واکنش این ترکیبات با سدیم هیدروسولفید هیدرات یا فسفر پنتا سولفید،منجر به سنتز فضاگزین تیوآمیدهای مربوطه گردید. واکنش این تیوآمیدها با ترکیبات ?- برومو کربونیل های مختلف (سنتز هانش) تیازولهای جدید را به دست دادند.در بخش دوم سنتز تک ظرفی 4،1- تیازپین های چند عاملی با شروع از نمکهای پتاسیم 2-(اتیل یا آریل آمینو)(مرکاپتو)متیلن)مالونونیتریل ها از دو روش مورد مطالعه قرار گرفت.

پوست بافت بسیار حساسی است که به عنوان اولین سد دفاعی انسان در مقابل عوامل بیماری زا عمل می نماید. از اینرو توجه به داروهای مربوط به این بافت بسیار حائز اهمیت است. افزایش و یا کاهش میزان مواد سازنده داروهای پوستی ممکن است عواقب جبران ناپذیری بر این بافت حساس بگذارد بنابراین سعی می شود که به روش های مختلف میزان ترکیب درصد داروها با دقت بالایی مشخص گردد. زگیل و میخچه از بیماری های پوستی می باشند که ظاهر پوست را بسیار ناخوشایند می نمایند. درمان رایج، استعمال محلول حاوی اسید سالیسیلیک و اسید لاکتیک می باشد. تیتراسیون در محیط غیرمائی به همراه اسپکتروفتومتری uv-vis روشی مناسب و ساده را جهت تعیین غلظت اجزای این دارو ارائه می کند. تیتراسیون پتانسیومتری در حلال های آلی مختلف نظیر متانول، اتانول وt-بوتانول بابکارگیری تیتر کننده های بازی متفاوت نظیر سدیم متوکسید، سدیم اتوکسید و سدیم t- بوتوکسید انجام شده و پس از انجام آزمایشات مختلف بهترین حلال و تیترکننده انتخاب شد. به دلیل نزدیک بودن ثابت تفکیک اسید لاکتیک و اسید سالیسیلیک، دو نقطه هم ارزی منفک و واضح حتی با استفاده از حلال های آلی مختلف و تیتر کننده های بازی متنوع به دست نیامد و در واقع یک نقطه هم-ارزی شامل خنثی شدن هر دو اسید، به دست آمد که نشان دهنده ی خنثی شدن دو اسید به طور همزمان توسط تیتر کننده می باشد. در ادامه از روش اسپکتروفتومتری جهت تعیین مقدار اسید-سالیسیلیک استفاده شد. با مقایسه داده های بدست آمده از دو روش فوق، نهایتاًً مقدار اسید لاکتیک نیز معین شد.

در این پروژه تحقیقاتی یک تیوآمید به عنوان ماده شروع کننده طی سه مرحله ساخته شد، سپس با دی آمینوآلکان های مختلف واکنش داده شد تا مشتقات جدیدی از ایمیدازولیدین و هگزاهیدروپیریمیدین تهیه گردیدند.

به منظور بررسی اثرات نانو کلات‏ها، نانوذرات و کلات معمولی اکسید آهن بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه آفتابگردان،آزمایشی در گلخانه آموزشی- پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش عبارت بود از 9 تیمار کودی (نانوکلات‏ها، نانوذرات و کلات معمولی آهن) و نحوه اعمال تیمارها مورد آزمایش به دو صورت محلول پاشی و مصرف خاکی، در 4 مرحله و در فواصل 15 روزه اعمال شدند. بر اساس نتایج به‏ دست آمده، مشخص شد که نانوکلات های آهن و نانو ذرات اکسید آهن نقش بسزایی بر شاخص‏های رشد (وزن خشک و وزن تر اندام هوایی، ارتفاع بوته و تعداد برگ در بوته) و میزان محتوی کلروفیل های برگ ( a، b، کل و کاراتنویئدها) و همچنین میزان جذب عناصر غذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان داشتند، به طوری که تأثیر معنی‏داری (در سطح یک درصد) بر همه پارامترهای مورد بررسی داشته اند. به طور کلی تأثیر هر یک از نانوکلات‏ها، بر شاخص های اندام هوایی، میزان کلروفیل برگ و غلظت عناصرغذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان مثبت مشاهده شد. در مورد روش مصرف باید گفت که در هر دو روش مصرف خاکی و محلول پاشی، تأثیر تیمار نانوکلات و نانوذرات آهن بر شاخص های اندام هوایی، میزان کلروفیل برگ و غلظت عناصرغذایی اندام هوایی گیاه آفتابگردان مثبت مشاهده شد. بالاترین میزان اکثر شاخص های رشد و کلروفیل های برگ از طریق محلول پاشی بدست آمده است و این موضوع برتری روش محلول پاشی را در اکثر شاخص های رشد و کلروفیل ها و برتری روش مصرف خاکی را در اکثر عناصر غذایی اندام هوایی نشان می‏دهد.

مشتقات کویینازولین از ترکیبات هتروسیکلی نیتروژن دار محسوب می شوند که اثرات درمانی و بیولوژیکی متعددی از آن ها گذارش شده است. بر این اساس برای یافتن روش های جدید وکارآمد تر برای سنتز این ترکیبات اهمیت فراوانی دارد. در این پروژه با استفاده از قند فورکتوز به عنوان کاتالیزور تلاش می شود تا روش های نوین بر اساس پیروی از اصول شیمی سبز برای ساخت کویینازولین و مشتقات آن ارائه گردد. در این پروژه شرایط بهینه برای واکنش از قبیل نوع حلال، دما و نوع کاتالیزور مورد مطالعه قرار می گیرد تا در نهایت محصولی با خلوص و بازده قابل قبول بدست آید. مزایای مختلفی از قبیل زمان های نسبتا کوتاه برای واکنش، خالص سازی ساده محصولات، بازده های خوب تا عالی از جمله ویژگی های مهم روش ارائه شده می باشد