با ظهور وگسترش اینترنت وشبکه های ارتباطی، موبایل وبی سیم امروزه نسل جدیدی از کاربردهای بانکداری الکترونیکی به وجود آمده است به عنوان بانکداری الکترونیکی از آن یاد می شود، که این گونه خدمات درکشور افغانستان مرحله تولد وآغازین خود را شروع کرده است. با وجود رشد و ترقی این گونه خدمات (بانکداری الکترونیکی) در سایر کشورها علی الخصوص درکشورهای توسعه یافته، اطلاعات اندک وناقصی در مورد به کارگیری بانکداری الکترونیک در کشور افغانستان وجود دارد. هدف این تحقیق شناسایی موانع بانکداری الکترونیکی در کشور افغانستان بوده که برای نیل به این هدف ابتدا شاخص های مربوط به موانع بانکداری الکترونیکی شناسایی شده وپرسشنامه تهیه شده در بین کارمندان، مدیران بانکها در همه سطوح، کارشناسان و متخصصان فناوری اطلاعات، کارشناسان وفعالان بازارهای مالی وپولی واساتید دانشگاه ها توزیع شده ودر نهایت پس از جمع آوری پرسشنامه ها برای کشف روابط بین عناصر مدل با استفاده از تکنیکهای تحلیل عاملی، مدل رگرسیونی استخراج، مدلسازی معادلات ساختاری 42 متغیر شناسایی شده در دو غالب موانع نرم افزاری وسخت افزاری که پس از تلخیص داده ها در غالب هفت عامل شناسانی شده به ترتیب اولویت عبارتنداز: 1- زیرساخت حقوقی (نرم) 2- زیرساخت مدیریتی - سیاسی (نرم) 3- سیستم های فنی (سخت) 4- نیروی انسانی (نرم) 5- فرهنگی (نرم) 6- فنی (سخت) 7- زیرساخت اقتصادی(سخ