پژوهش حاضر، طراحی یک مرکز تبادل اطلاعات با به کارگیری اصول معماری هوشمند و پایدار می باشد. طراحی این مرکز با در نظر داشتن مسایل زیست محیطی که حداکثر استفاده از منابع و حداقل اتلاف انرژی را داراست، سعی در استفاده بهینه از انرژی و طولانی نمودن عمر مفید ساختمان را دارد. این بنا همچنین با به کارگیری سلولهای خورشیدی تعبیه شده در بام مجموعه و استفاده از سیستمهای هوشمند در کاهش هزینه های ساختمان کمک شایانی می کند. از سوی دیگر این مرکز سعی در تعامل با محیط پیرامون خود را را نیز داشته و با توجه به عوامل اقلیمی همچون آب وهوا ، جهت باد ، جهت تابش خورشید ، پوشش گیاهی و کاربریهای اطراف سعی در ایجاد یک خرد اقلیم دارد. از نقطه نظر جنبه های الکترونیکی سیستمهای ساختمان هوشمند ، در واقع عملکرد این سیستم ها به چهار بخش زیر تقسیم می شود : - بازدهی انرژی - سیستمهای کنترلی وامنیتی - سیستمهای تعامل ارتباطی - اتوماسیون مجموعه هدف نهایی در طراحی این مرکز هوشمند ادغام چهار عملکرد فوق در یک سیستم واحد کامپیوتری و به دست آوردن اهداف پایداری است. هوشمندی بنا با تعهدی که نسبت به استفاده بهینه از انرژی دارد می تواند مصرف انرژی در ساختمان را تا حداقل ممکن کاهش دهد. در این پژوهش سعی شده است با ارائه ویژگی های یک ساختمان هوشمند، نگرشی نو به روند طراحی بنا با اصول معماری پایدار داشت و با معرفی متریال ها و سیستم های کاربردی و عملی در زمینه معماری هوشمند و بررسی نمونه های موردی جدید و موفق دنیا، طرح مرکز هوشمند تبادل اطلاعات را بر پایه تحقیقات فوق ارائه داد.