این پژوهش به منظور بررسی میزان استفاده از شبکه ملی مدارس ایران در اجرای برنامه های آموزشی به روش توصیفی پیمایشی در میان مدیران ، معلمان ، ودانش آموزان مدارس متوسطه دخترانه شهر تهران به اجرا گذارده شده است. این پژوهش به دنبال پاسخ به این سئوال است که آیا در استفاده از شبکه ملی مدارس ایران در بین مدیران معلمان ودانش آموزان وهمچنین گروههای مختلف آموزشی (ریاضی، تجربی، انسانی) شهر تهران تفاوت معنی داری وجود دارد؟ جامعه آماری تحقیق ، مناطقی بود که از این طرح استفاده می کنند که به صورت نمونه گیری خوشه ای وطبقه ای دو منطقه (2و3) را انتخاب شد. جامعه در این پژوهش شامل 40 مدیر، 429 معلم و 4327 دانش آموز می باشد و نمونه در این پژوهش شامل 39 مدیر، 150 دبیر و 199 دانش-آموز می باشد. ابراز سنجش عبارتند است از سه پرسشنامه، یکی برای مدیران، یکی برای دبیران و دیگری برای دانش آموزان است و هر کدام با 15 سوال مطرح شده اند. در این پژوهش داده ها به کمک آمار توصیفی( نمودارها، جدول، فراوانی و درصد فراوانی) آمار استنباطی( خی دو و تحلیل واریانس) تجزیه و تحلیل گردید و در نهایت نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از این بود که دانش-آموزان و دبیران خیلی کم از این شبکه استفاده کرده اند و مدیران نیز به میزان کم از شبکه ملی مدارس استفاده می کنند و میان گروههای آموزشی دانش آموزان و دبیران در میزان استفاده از شبکه ملی مدارس تفاوت معناداری وجود دارد.