در این رساله تاریخچه ای از پیدایش سینمای معاصر فرانسه از حدود سالهای1919-1918 تحت عناوین 1. سینمای هنری فرانسه و فیلم های آوانگارد ( پیشرو ) که موضوع آن چگونگی دستیابی به ماهیت ذاتی تصویر از طریق فرم نور و حرکت تصویر و در نهایت تصویر ناب است و 2- رئالیسم شاعرانه در سینمای فرانسه که به واقع نوعی انتقاد شدید اجتماعی همراه با بدبینی است ارائه می گردد. سپس توصیفی از وضعیت سینما و اوضاع سیاسی جهان از اواسط دهه 1960 به بعد و تلاطمات دههای 1960 و 1970 و مسئله تولیدات انبوه و سیاستهای انقلابی و سینمای سیاسی-انتقادی دههای مذکور و سینمای متعهد از طریق تولید جمعی و فیلم های مبارزاتی همچنین سینمای مستند و تجربی از اواخر دهه 1960 تاکنون و بخصوص معرفی سینمای هالیوود و سقوط و صعود آن از 1960 تاکنون نقش سایر رسانه ها در سینما و هالیوود نو داده خواهد شد. پس از آن سینمای فرانسه و فرانسه در دهه هشتاد و تغییرات در صنعت سینمای این کشور و پیدایش تولیدات عظیم توسط کارگردانانی چون بری و آنو - ورود کارگردانان جدید برای نسل جدید چون بنکس و بسون و تولید مجدد کمدی های محبوب توسط فیلمسازانی نظیر کولین سرو و کلود زیدی مورد بررسی قرار می گیرد. در انتها وضعیت جامعه فرانسوی در دهه نود - چگونگی بهبود تدریجی سینمای فرانسه - سیستم کمک مالی منحصر به فرد - سینمای فرانسه در خارج از کشور و پیدایش هنرمندان و خالقان جدید نظیر مارک کارو تولید فیلم های حماسی و درام های تاریخی با عزم و اراده وارنیه - سرو - کورنو - راپنو - لوکنت و بازگشت فیلم های کمدی به گیشه توسط پواره و دپر سپس ظهور سینمای نوین و جوان فرانسه با کمک کاسوویتز و زونکا و بالاخره پیدایش انقلاب دیجیتال و سیستم کیفیت بالا به همت پیتوف مورد بحث واقع میشود.