ارزیابی خطرپذیری لرزه ای بر روی جمعیتی از ساختمانها به منظور تعیین مناطقی از شهر که بیشترین احتمال خسارت اقتصادی و جانی بهنگام وقوع زلزله را دارند، انجام شده است که نتایج آن در ارزیابی خسارت ناشی از رخدادهای لرزه ای آینده مهم بوده و زمینه اجرای طرحهای مقاوم سازی را فراهم می سازند. با توجه به اینکه در ایران اغلب ساختمانها با آیین نامه زلزله جدید همخوانی ندارند، بنابراین برای ارزیابی آسیب پذیری نیاز به ابزارهایی برای پیش بینی آسیب پذیری، همچون منحنی شکست ( احتمال تجاوز خسارت از سطوح مختلف خرابی را با پارامتری از شدت زمین لرزه) لازم است، که با آن بتوان تخمینی از نسبت درجات مختلف خسارت وارده بعد از زلزله با توزیع شدت مشخص را به دست آورد و به کمک آنها و با استفاده از سنجش از راه دور و gis، می توان برآوردی از خسارت ناشی از زلزله در مناطق شهری را تعیین کرد. در ایران کارهای پژوهشی محدودی به منظور تهیه منحنی های شکنندگی گونه های ساختمانی انجام شده است، از این رو نیاز به تحقیق بیشتر جهت بهبود و ارتقاء اطمینان در استفاده از این منحنی ها، لازم به نظر می رسد، بویژه در رابطه با ساختمانهای آجری که اغلب ساختمانهای مناطق شهری ایران از این نوع می باشند. در این مطالعه، هدف تهیه منحنی های شکنندگی ساختمان های آجری تهران با انتخاب و بکارگیری یک روش مناسب سازه ای بود. با توجه به مطالعات مختلفی که تاکنون انجام پذیرفته، منطقه 17 شهری تهران از آسیب پذیرترین مناطق تهران می باشد که خوشبختانه بانک اطلاعاتی مناسبی از وضعیت ساختمانهای این منطقه نیز موجود است. لذا در این تحقیق با برداشت میدانی، مدلسازی و تحلیل تعدادی از ساختمانهای منطقه مذکور با یک روش تحلیلی استاتیکی غیرخطی ساده شده، سعی در ارائه منحنی های شکنندگی برای ساختمان های آجری این منطقه شده است و در نهایت تلاش شده تا از این منحنی های شکست، برآوردی سریع از خسارت ناشی از زلزله و همچنین ارزیابی آسیب پذیری ساختمانهای هدف ارائه گردد.