اضمحلال ذخایر مهم دانه از جمله پروتئین ها و نشاسته در طی رویش گندمیان همراه با تغییرات ردوکس پروتئین ها بوده که توسط تیوردوکسین h میانجیگری می شود. احیاء پروتئین های ذخیره ای توسط تیوردوکسین h میانجیگری می شود. احیاء پروتئین های ذخیره ای توسط تیوردوکسین h قابلیت آنها را برای فرایندهای پروتئولیتیک بعدی افزایش داده و از طرفی احیاء پروتئینهای بازدارنده امکان اضمحلال ذخایر پروتئینی و نشاسته را فراهم می آورد. بر اساس آخرین یافته ها اضمحلال پروتئین و نشاسته در دولپه ای ها احتمالا با تغییرات احیایی که توسط تیوردوکسین هدایت می شود همراه است، البته تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. روغن های ذخیره ای ذخایر غذایی اصلی بسیاری از دانه ها را تشکیل می دهند و تا کنون هیچ اطلاعی درباره تاثیر تغییرات ردوکسی در اضمحلال اجسام روغنی گیاهان وجود ندارد. در مطالعه حاضر از گیاهچه های آفتابگردان (helianthus annuus l.) 1 تا 6 روزه رشد کرده در تاریکی و روشنایی استفاده گردید تا اهمیت تغییرات ردوکس در طی اضمحلال ذخایر بذر دولپه ایها بررسی گردد. گیاهچه های رشد کرده در نور محتوای لیپید و تاحدی پروتئین کمتری در مقایسه با گیاهچه های رشد کرده در تاریکی داشتند. نور اضمحلال پلی پپتیدهای 20-17 کیلودالتون گلوبولینی (هلیانتین) در آفتابگردان را سرعت بخشید. اضمحلال هلیانتنین همراه با نشاندار شدن وسیع آن توسط مونو برومو بیمان (mbbr) نشان می دهد که ارتباطی بین تغییرات ردوکس پروتئین و اضمحلال وجود دارد. با استفاده از آزوکازئین به عنوان سوبسترا دو فعالیت پروتئولیتیک اسیدی (ph 5.0) و دیگری قلیایی (ph 8.0) شناسایی شد . هر دو فعالیت بدنبال رویش دانه افزایش یافت اما نور سبب تحریک فعالیت پروتئاز قلیایی گردید. الکتروفورز ژلاتین سدیم دودسیل سولفات وجود پروتئاز 68 کیلو دالتونی با ph بهینه نسبتا خنثی تا قلیایی را در لپه ها آشکار کرد که فعالیت آن در طول رویش افزایش یافت. اجسام روغنی استخراج شده از دانه های آفتابگردان در حضور dtt سوبسترای بهتری (30%) برای لیپاز ذرت بودند. نشاندار کردن پروتئین های اجسام روغنی با mbbr نشان داد که dtt سبب احیاء اولئوزین های 16-20 کیلو دالتون در اجسام روغنی می شود. اولئوزین ها در طی اضمحلال جسم رونی در زیوه نیز احیاء می شوند. اجسام روغنی استخراج شده، در حضور عصاره پروتئینی (200 ug) به دست آمده از گیاهچه 3 روزه نیز سوبسترای بهتری (50%) برای لیپاز ذرت بودند، در حالیکه عصاره دانه ای هیچ تاثیری نداشت. قابلیت اجسام روغنی آفتابگردان برای لیپاز ذرت در حضور عصاره پروتئینی (200ug) از گیاهچه 3 روزه با افزودن dtt ( 208%) و dtt همراه با تیوردوکسین (238%) افزایش یافت. بر اساس نتایج به دست آمده و اطلاعات گذشته (plant and cell physiology, 2002. 43 : 1117-1126, plant physiology and biochemistry, 2003, 41 : 309-316) مدلی برای کنترل ردوکس اضمحلال اجسام روغنی در دانه های آفتابگردان ارائه گردید. طبق این مدل رویش دانه های آفتابگردان سبب احیاء تیوردوکسین h شده که این امر به نوبه خود سبب احیا و فعال شدن تیول پروتئاز خاصی بنام اولئوزیناز شده که در تجزیه اولئوزین نقش دارد. تجزیه اولئوزین توسط این پروتئاز سبب حساسیت بیشتر اجسام روغنی برای فعالیت های لیپولیتیک بعدی می گردد. افزایش ظرفیت تولید اکیوالانت های احیاکنندگی در گیاهچه های رشد کرده در نور به دو طریق اضمحلال اجسام روغنی را افزایش می دهد : ا زیک طرف سبب فعالیت افزوده اولئوزیناز شده واز طرف دیگر با بالا نگهداشتن سطح احیاء اولئوزین ها این اندامک ها را برای فعالتی های لیپولیتیک آماده می سازد. مطالعه حاضر برای نخستین بار اطلاعات مهمی را در ارتباط با نقش تیوردوکسین h در اضمحلال ذخایر لیپیدی در گیاهان فراهم آورده است.

سیلیکون دومین عنصر فراوان در خاک و پوسته زمین بوده و عنصری ضروری برای دیاتومه¬ها و گیاهان راسته دم اسبیان و عنصری شبه ضروری برای رشد گیاهان عالی است. این عنصر در برگ ها، ساقه و پوست دانه گیاهان ته نشین شده و سبب تخفیف تنشهای زیستی مانند آلودگی¬های قارچی و تسکین تنش های غیرزیستی نظیر خشکی، شوری و سمیت فلزات سنگین می¬شود. این پژوهش با هدف بررسی نقش سیلیکون در تخفیف اثرات زیانبار شوری در گیاه کلزا طراحی شد. گیاهان کلزا سه بار در اتاقک کشت در محیط کشت هیدرو پونیک و شرایط کنترل شده از لحاظ دما، رطوبت و نور کاشته شدند. طرح آزمایشات به صورت فاکتوریل بود. عامل اول شوری، دارای دو سطح صفر و 100 میلی¬مولار کلرید سدیم و عامل دوم سیلیکون دارای دو سطح صفر و 7/1 میلی مولار سیلیکات سدیم بود. یافته¬ها نشان داد که شوری سبب کاهش برخی از شاخص¬های رشد گیاهان نظیر وزن تر و خشک ریشه و بخش هوایی و سطح برگ شد که می?بایست به میزان زیادی به انباشتگی یونهای سمی سدیم و کلر و افت شدید غلظت عناصر معدنی ضروری پتاسیم، فسفات، آهن و بور در این گیاهان مربوط باشد. همچنین کاهش جذب آب در گیاهان تحت شوری با تغییرات گیاه برای حفظ آب مانند افزایش شاخص گوشتی شدن، کاهش تعداد روزنه¬ها در برگ و کاهش شدید تعرق نشان داده می¬شود که خود ممکن است موجب کاهش رشد گیاهان شده باشد. شوری سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در گیاهان گردید که در افزایش فعالیت آنزیم¬های کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و افزایش غلظت آب اکسیژنه و پراکسیداسیون لیپید منعکس است. تغذیه سیلیکون توانست اثرات زیانبار شوری را در کاهش رشد گیاهان از طریق به حداقل رساندن انباشتگی یون های سمی سدیم و کلر و افزایش جذب عناصر ضروری پتاسیم، فسفات، آهن و بور بهبود دهد. لذا تغذیه سیلیکون تحت شوری سبب افزایش نسبت انتخاب پتاسیم به سدیم شد و تنش اکسیداتیو را کاهش داد که در کاهش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز، غلظت آب اکسیژنه و میزان مالون¬دی¬آلدئید به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپید منعکس است. به علاوه افزایش تعرق و کاهش شاخص گوشتی بودن با تغذیه سیلیکون ممکن است نشان دهنده بهبود جذب آب و تخفیف تنش شوری از این طریق باشد. این نتایج آشکار می سازد که تغذیه سیلیکون اثرات قابل توجهی در تخفیف تنش شوری در گیاه کلزا دارد و کود سیلیکاته ممکن است برای کشت این گیاه در مناطق نسبتا شور مفید باشد.

اسفرزه یکی از گیاهان دارویی مهم ایران است که کاشت آن بیشتر در زمین¬های نسبتاً شور انجام می¬شود. نوع تغذیه نیتروژن گیاهان می¬تواند در مقاومت آنها به شوری تأثیر زیادی داشته باشد. هدف از این پژوهش یافتن راهی برای کاهش اثرات زیانبار شوری بر رشد و میزان موسیلاژ بذر گیاه اسفرزه با استفاده از نوع تغذیه نیتروژن بود. آزمایش بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در محیط کشت شنی و در گلخانه انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح شوری صفر، 100 و 200 میلی¬مولار کلریدسدیم و سه نوع تغذیه نیتروژن از منبع نیترات، آمونیوم و ترکیب نیترات+¬آمونیوم بود. شوری سبب کاهش رشد، میزان اسیدهای آمینه، پروتئین، کلروفیل، درصد ازت، نیترات و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در گیاهان شد که این امر با توجه به انباشتگی یونهای سدیم و کلر و کاهش یون پتاسیم منطقی به نظر می¬رسد. بعلاوه با کاهش رشد تحت شوری طول سنبله، تعداد دانه در گلدان، وزن هزاردانه، شاخص تورم بذر و درصد موسیلاژ گیاه اسفرزه نیز کاهش یافت. در شرایط فاقد شوری بالاترین وزن خشک، غلظت پتاسیم، اسیدهای آمینه، طول سنبله و تعداد دانه در گلدان در تیمار آمونیوم به تنهایی مشاهده شد. تحت تنش شوری گیاهان تیمار شده با آمونیوم حساس¬ترین و گیاهان تغذیه شده با نیترات مقاوم¬ترین گیاهان به شوری بودند، به طوری که وزن خشک ریشه و وزن خشک کل گیاهان تغذیه شده با نیترات بالاتر و در گیاهان تغذیه شده با آمونیوم به تنهایی کمتر بود. تراکم یون¬های سدیم و کلر در گیاهان تغذیه شده با آمونیوم تحت شوری بیشتر و تراکم پتاسیم کمتر از دو تیمار دیگر نیتروژن بود. لذا سمیت این یون¬ها میزان اسیدهای آمینه و پروتئین¬ها را در تیمار آمونیوم نسبت به دو تیمار دیگر نیتروژن بیشتر کاهش داد و در نتیجه رشد رویشی کمتر وزن هزار دانه، میزان موسیلاژ و شاخص تورم بذر نیز کمتر شد. تیمارهای نیترات و نیترات به همراه آمونیوم تحت تنش شوری، به لحاظ انباشتگی کمتر یون¬های سمی سدیم و کلر، و بالاتر بودن یون پتاسیم، سمیت کمتر و در نتیجه کلروفیل، اسیدهای آمینه، پروتئین و درصد ازت بالاتر داشتند. این امر منجر به رشد بهتر و افزایش وزن هزار دانه و درصد موسیلاژ در این تیمارها شد. این نتایج نشان می¬دهد که استفاده از کود آمونیوم می¬تواند حساسیت اسفرزه به شوری را افزایش دهد و به کاهش رشد و عملکرد این گیاه منجر شود.

به موازات رویش دانه در غلات ، حلالیت پروتئینهای ذخیره ای در آنها افزایش می یابد. این امر ناشی از عمل پروتئینی به نام تیوردوکسین بوده که از طریق احیاء پیوندهای دی سولفید ی پروتئینها ذخیره ای سبب باز شدن ساختمان سه بعدی مولکول شده و به این طریق آنها را برای هیدرولیز پروتئازی آماده می سازد. مطالعات جدید نشان داده است که تیوردوکسین ها در شکستن پروتئینهای ذخیره ای گیاهان دولپه ای نیز نقش دارند. فرآیند آبنوشی دانه های گردو در هر دو شرایط سرما و گرما سبب شکستن پروتئینهای ذخیره ای قبل از انجام فرآیند رویش می گردد. از اینرو در مطالعه حاضر نقش تیوردوکسین در شکستن پروتئینهای ذخیره ای با بررسی وضعیت احیائی پروتئینهای ذخیره ای و ارزیابی ظرفیت تولید nadph در دانه های گردو بررسی گردید. بدین منظور پروتئینهای کل و محلول دانه های آبنوشی شده ابتدا با فلوروکروم ویژه گروههای تیول آزاد یعنی mbbr نشاندار شده و پس از جداسازی با sds-page ، وضعیت احیائی گروههای تیول آنها بر اساس تولید فلورسانس بررسی شد. در الگوی پروتئین کل بیشترین میزان فلورسانس مربوط به گلوبولینهای 48-41، 55 و 58 کلیودالتون و به میزان کمتری گلوتلینهای 32-29 کیلودالتون بود، در حالی که در الگوی پروتئینهای محلول گلوبولینها و گلوتلینها به صورت یکنواخت تولید فلورسانس کردند. این امر موید همبستگی مثبت بین وضعیت احیائی پروتئینهای ذخیره ای با حلالیت آنها در زیوه (in vivo) می باشد. احیاء درون شیشه ای (in vitro) پروتئینهای دانه با dtt منجر به افزایش حلالیت گلوبولین 58 کیلودالتونی و گلوتلینهای 24-19 کیلودالتونی شد. گلوبولین 58 کیلو دالتونی به عنوان هدف بلقوه تیوردوکسین در زیوه شناسایی گردید زیرا دارای پیوندهای دی سولفیدی درون مولکولی بود که توسط dtt و یتوردوکسین احیاء شد. زمانی که از پروتئینهای دانه گردو به عنوان سوبسترای طبیعی برای بررسی فعالیت پروتئولیتیک درونزاد با استفاده از sds-page شد، پروتئاز حساس به pmsf که به طور اختصاصی منجر به اضمحلال گلوبولین 58 کیلو دالتونی در ph معادل 5 می گردید، شناسایی شد. به علاوه در حضور dtt اضمحلال گلوبولین 58 کیلودالتونی در حالتی که گروههای تیول آن احیاء شده اند اضمحلال می بابد. از اینرو فرض شد که در دانه های آبنوشی شده گردو تیوردوکسین با حیاء پلی پپتید 548 کیلودالتونی سبب افزایش حلالیت و بازتر شدن آن شده و در نتیجه به عنوان سوبسترای مناسب یک سرین-پروتئاز اضمحلال می یابد. فعالتی عمده ترین آنزیم مولد nadph یعنی گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز در دانه هایی که در شرایط سرما قرار داشتند به طور معنی داری بیش از دانه های آبنوشی شده در شرایط گرم بود. این رویداد نشان دهنده ظرفیت بیشتر تولید nadph به عنوان پیش نیاز اصلی احیاء پروتئین توسط تیوردوکسین در دانه های گردو در شرایط سرد بود. این امر همچنین می تواند بازتابی از اثرات سودمند سرما در حفظ وضعیت احیائی مطلوبتر در دانه ها باشد که پیش از این گزارش شده بود.

گیاه ختمی althaea rosea l. یکی از گیاهان حاوی موسیلاژ است که در پزشکی، داروسازی و صنعت موارد استفاده زیادی دارد. این پژوهش با هدف ارزیابی تغییرات رشد رویشی و میزان موسیلاژ گیاه ختمی تحت تنش شوری صورت گرفت. بذور در گلدان به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار تحت آب و هوای استان گلستان و خاک سیلت-لومی کشت شدند. تیمارهای آزمایش چهار سطح شوری شامل آب غیرشور ( شاهد)، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر با کلرید سدیم بودند. کشت گیاهان پنج ماه به طول انجامید و پس از آن گیاهان برداشت شدند.پژوهش حاضر نشان داد که شوری باعث افزایش موسیلاژ به عنوان مهم ترین ماده موثره در گیاه ختمی شد.

سیاه دانه یکی از مشهورترین مکمل های غذایی است که با توجه به اهمیت دارویی دانه این گیاه، بررسی عوامل موثر بر کمیت و کیفیت عملکرد آن بسیار مهم است. نیتروژن عنصری ضروری برای همه گیاهان است که در تولید و میزان ماده موثره گیاهان دارویی اثرات زیادی می تواند داشته باشد.این تحقیق با هدف بررسی اثرات انواع (اوره، نیترات آمونیوم و سولفات آمونیوم) و مقادیر متفاوت ( 0، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی سیاه دانه در زمین زراعی انجام شد. آزمایش با آرایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار صورت گرفت.این نتایج نشان داد که برای کودهی گیاه سیاه دانه در شرایط آب و هوایی و خاک سیلتی کلی لومی میزان 50 کیلوگرم کود اوره می تواند باعث حداکثر رشد و بالاترین عملکرد دانه و روغن دانه و عملکرد اسانس شود و نیازی به کاربرد بیشتر کود نیتروژن نیست.

فلات ایران به عنوان منشا و خاستگاه بسیاری از گیاهان دارویی معرفی شده است و با توجه به نیاز صنایع دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی به گیاهان دارویی به عنوان مواد اولیه تولیدات صنایع مذکور و همچنین گسترش کشت گیاهان دارویی در کشور ما انجام تحقیقات و مطالعات بیشتری لازم است. آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به صورت گلدانی در مزرعه سرتخشی محله گرگان طی سال زراعی 1392 اجرا گردید. فاکتور اول شامل سطوح شوری در 4 سطح (0، 30، 60 و 90 میلی مولار) و فاکتور دوم شامل چهار تاریخ کاشت (اواسط اسفند ماه، اوایل فرودین ماه، اواخر فرودین ماه و اواسط اردیبهشت ماه) و اثرات متقابل آنها بر روی خصوصیات رشدی گیاه سیاهدانه مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی، قطر ساقه، وزن ریشه، طول ریشه، وزن کل بوته، تعداد گل، تعداد کاپیتول، قطر کاپتول، تعداد دانه در کاپیتول، وزن دانه در کاپیتول، وزن کاپیتول و وزن هزار دانه، درصد روغن، سدیم و پتاسیم اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس داده ها حاکی از اثر معنی داری تیمارهای سطوح تنش شوری و تاریخ کاشت به تنهایی بر کلیه صفات مورد بررسی بود. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد بیشترین ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی میزان وزن ریشه و وزن کل بوته مربوط به تیمار شاهد و قطر ساقه و طول ریشه مربوط به تیمار 60 میلی مولار تنش شوری بود. بیشترین میزان تعداد گل در بوته مربوط به سطح شوری 90 میلی مولار و بیشترین قطر کاپیتول، تعداد دانه در کاپیتول، وزن دانه در کاپیتول و تعداد کاپیتول مربوط به تیمار شاهد بود. بیشترین میزان وزن کاپیتول مربوط به تیمار تنش شوری 30 میلی مولار بود. همچنین بیشترین میزان وزن هزار دانه مربوط به تیمار شاهد بود. همچنین بیشترین درصد روغن مربوط به تیمار شاهد و بیشترین میزان سدیم و پتاسیم مربوط به سطح شوری 90 میلی مولار بود. از نظر تاریخ کاشت بیشترین میزان ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی، قطر ساقه، وزن ریشه، طول ریشه و وزن کل بوته مربوط به تاریخ کاشت اواسط اسفندماه بود. بیشترین میزان تعداد گل در بوته، قطر کاپیتول، تعداد دانه در کاپیتول وزن دانه در کاپیتول، وزن کاپیتول و وزن هزار دانه مربوط به تاریخ کاشت اواسط اسفندماه بود. همچنین بیشترین میزان درصد روغن، میزان سدیم و پتاسیم مربوط به تاریخ کاشت اواسط اسفندماه بود. در نهایت نتایج نشان داد که کاشت زود هنگام (اواسط اسفند ماه) روی اکثر خصوصیات مورد بررسی اثر مثبت دارد و کاشت با تاخیر باعث کاهش عملکرد و اجزای عملکرد شد.

چکیده دراین پژوهش ، رویشهای پارک ملی تندوره، واقع در شمال استان خراسان بین عرض های 18، 37 درجه تا 35، 37 درجه و طول های 33، 58 درجه تا 57، 58 درجه جغرافیایی بررسی شده است . این پارک به مساحت 37 هزار هکتار،دریک منطقه کوهستانی قرار دارد،آب و هوای آن نیمه خشک سرداست . قسمت اعظم منطقه در ساز تیرگان)tirgan(قراردارد و بطور عمده از آهکهای بیوکلاستیک و االیتیک همراه با لایه های مارن و شیل آهکی تشکیل شده است . خاکهای منطقه جز خاکهای لیتوسل آهکی بوده وبراساس درصد شیب و جهت دامنه و عمق و بافت خاک به شش زیر سری تقسیم شده است . دراین مطالعه 372 گونه گیاهی شناسایی شد، که در 258 سرده و 61 تیره قرار میگیرند.تجزیه جامعه شناختی گیاهی به روش براون بلانکه)braun - blanquet(و روش کوچلر)kuchler(انجام شد و بدین ترتیب 43 جامعه گیاهی مشخص گردید.این جوامع براساس سازگان چهره شناختی - گیاکانی (سیستم فلوریستیک - فیزیونومیک) ابتدا به دوگروه جوامع طبیعی و نیمه طبیعی تقسیم شده و سپس باتوجه به اشکال حیاتی، معیارهای گیاکانی و سایر ویژگیهای گیاهان به گروههای کوچکتر رده بندی گردید.جوامع گیاهی تفکیک یافته، باترکیبی از رنگ و الگو در یک نقشه با مقیاس 1 : 20000 نمایش داده شدند.تطبیق تقشه پوشش گیاهی، با نقشه های شیب ، جهت و ارتفاع نشان میدهد که توزیع و ترکیب جوامع گیاهی، به ترتیب اهمیت ، به عواملی مانند جهت ، ارتفاع و شیب بستگی دارد. در دامنه های روبه جنوب ، جوامع با چیرگی juniperus artemisia koretdaghensis و در دامنه های رو به شمال، جوامع با چیرگی juniperus polycarpus و درختچه های پهن برگ و گندمیان پایا، مشاهده میشود. در گستره ارتفاعی، جوامع گیاهی از درختان پهن برگ خزان شونده موجود در نقاط پست دره ها، تاجوامع گیاهان بالشتکی و خشکی رست در ارتفاعات ، تغییر میکنند.مقایسه منطقه مورد مطالعه قرق داخل پارک ، با مناطق اطراف نشان میدهد که چرای مفرط موجب کم شده درصد کلی پوشش و بازده وزن خشک ، کاهش چشمگیر گندمیان پایا و گسترش برخی از گیاهان مهاجم و بیگانه شده است . درواقع با دخالت انسان، پوشش گیاهی اوج (جنگل تنک ارس همراه با درختچه های پهن برگ و گندمیان پایا) در بسیاری مواردبه نقاطی فاقد پوشش و یا باپوشش تنک تبدیل شده است . رخمون شناسی گیاهان (فنولوژی)، شکل زندگی تمامی گونه ها و همچنین گونه های شناساگر محیطی مشخص شده اند.پوشش غالب منطقه نیمه نهان رست (همی کریپتوفیت) و کم زی (تروفیت) است که با اف ارتفاع از اهمیت اشکال پیدا رست (فانروفیت) کاسته شده و به تدریج نیمه نهان رستها زیاد میشوند نقش آتش سوزی در منطقه مورد مطالعه قرار گرفته است ، تصور میشود آتش سوزی از غلبه کامل اشکال درختی جلوگیری کرده و سبب ابقا علف زار میگردد.به پیوست پایان نامه به طور خلاصه درباره گونه های دارویی، صنعتی و خوراکی و همچنین جانوران پارک توضیح داده ایم .

برنج یکی از محصولات کشاورزی فوق العاده با ارزش است که با توجه به مصرف آن که بعد از گندم می باشد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.در این تحقیق اثر تیمار آمونیاکی و نیتراتی بر پیری گیاه برنج مورد بررسی قرار گرفته است.

افزایش بازده گندم در مناطق شور کشور با روشهای تغذیه معدنی اهمیت زیادی دارد. این پژوهش با هدف یافتن راههایی برای افزایش بازده گندم در دو آزمایش جداگانه با تغذیه کلسیم اضافی در محیط هیدروپونیک و منابع مختلف ازت در محیط کشت شنی انجام گرفت. رقم زاگرس و دولاین اوپاتا / بو و پگو / سری به این منظور انتخاب شدند. تیمار شوری شامل صفر و 100 میلی مول کلرید سدیم بود که در آزمایش کلسیم هر یک با صفر، 5 و 10 میلی مول کلرید کلسیم و در آزمایش ازت با سه منبع متفاوت نیترات. آمونیوم ونیترات بعلاوه آمونیوم همراه بود. در آزمایش کلسیم شوری رشد گیاهان را کاهش داد ولی هر سه رقم و لاین در تیمار 5 میلی مول کلرید کلسیم کاهش وزن خشک کمتری را نشان دادند. بویژه لاین اوپاتا / بو از این جهت شاخص تر بود. سطح برگ الگوی مشابه وزن خشک را نشان داد. شوری سبب کاهش غلظت پتاسیم و افزایش سدیم در همه گیاهان نسبت به گیاهان شاهد شد ولی تیمار 5 میلی مول کلرید کلسیم سبب بهبود جذب پتاسیم در گیاهان تحت تیمار شوری دشه و کمترین غلظت سدیم در این گیاهان مشاهده شد. مقدار پروتئین نیز در گیاهان تحت این تیمار بیشتر بود. در آزمایش ازت نیز شوری موجب کاهش رشد گیاهان گردید ولی هر سه رقم و لاین در تیمار نیترات بعلاوه آمونیوم کاهش وزن خشک کمتری را نشان دادند همچنین طول بخش هوایی و تعداد برگ الگوی مشابه وزن خشک را داشتند. شوری موجب کاهش تراکم پتاسیم و افزایش سدیم در گیاهان شد ولی تیمار نیترات بعلاوه آمونیم موجب افزایش غلظت پتانسیم در گیاهان تحت تیمار شوری شده و از انباشتگی بیشتر سدیم جلوگیری کرد. همچنین این تمیار موجب افزایش غلظت پروتئین در گیاهان شد و مقدار ازت کل بخش هوایی نیز در این تیمار بیشتر از تیمارهای دیگر در شوری بود. نتایج کلی این دو آزمایش نشان داد که افزودن کلسیم به میزان 5 میلی مول کلرید کلسیم به محیط کشت و نیز استفاده از نیترات بعلاوه آمونیوم بعنوان منبع ازت می تواند نقش موثری در کاهش تنش شوری در گندم ایفا نماید.

پروانش ‏‎( catharanthus roseus )‎‏ گیاهی یکساله ازتیره خرزهره ‏‎‏ است که به علت داردابودن آلکالوئیدهای مهمی نظیر وین بلاستین و وین کریستین در برگها که هردو اثر آنتی نیوپلازی ( ضد توموری ) دارند ، اهمیت خاصی در داروسازی دارد .هدف این پژوهش بررسی اثر نوع و میزان تغذیه ازت بر مقدار آلکالوئید ها ، وین بلاستین و وین کریستین و انتخاب بهترین نوع تغذیه ازت از نظر افزایش رشد ، مقدار اسید آمینه ، پروتئین ، نیتروژن کل و آلکالوئید های آن است . نتایج آشکار ساخت که منطقه کفایت برای رشد 22 میلی مول ازت و میزان ترکیبات ازته 11میلی مول با یکدیگر متفاوت است . بنابراین پیشنهاد میشود با توجه به مطالعات بسیار زیاد درزمینه تولیدداروهای ضد سرطان از طریق کشت سلولی ، می توان بهترین نوع تغذیه را با استفاده از روشهای به زراعی و کودهای مناسب جهت افزایش در صد آلکالوئیدهای ایندول موجود در گیاه بررسی نمود .