آزید ها یکی از حدواسط های مهمی هستند که کاربرد فراوانی در شیمی آلی و بیوشیمی دارند و همچنین به عنوان گروه های محافظت کننده استفاده می شوند. آزید ها در برابر نور و حرارت، پایداری خوبی ندارند و متحمل واکنش های مختلفی از جمله فوتولیز و یا پیرولیز می شوند. در جداسازی محصول های آزیدی که معمولاً با تقطیر همراه است امکان تجزیه شدن و خطر انفجار وجود دارد. آزید ها باید در شرایط ملایم تهیه و جداسازی شوند. روش های متعددی برای تهیه آسیل آزید ها گزارش شده است که در مقدمه به آن ها اشاره می-شود. از آن جا که روش های موجود معایب و محدودیت هایی همچون زمان طولانی واکنش، دماهای بالا دارند، در طی سال های اخیر استفاده از سیستم های ناهمگن برای سنتز ترکیب های آلی به دلیل مزیت هایی همچون جداسازی راحت محصول های، امکان بازیافت و استفاده مجدد از واکنشگرها و غیره مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به این مزایا در این پروژه سعی شده است که با استفاده از واکنشگر پلیمری یک سیستم ناهمگن برای تهیه آسیل آزید ها فراهم شود. بنابراین از پلی(4- وینیل پیریدین) استفاده شده و آن را با متیل یدید واکنش داده و پلیمر حاوی متیل یدید تهیه شده است. سپس پلیمر حاوی متیل یدید با سدیم آزید واکنش داده و پلیمر حاوی آزید به دست آمده است. در مرحله بعد از واکنش نوکلئوفیلی یون آزید متصل به پلیمر با آسیل هالید ها، آسیل آزید های مختلف حاصل شده اند. این پلیمرها قابل بازیافت بوده و تا چندین مرتبه می توان آن ها را بازیابی کرد. گرچه در اثر هر بار بازیافت به مقدار ناچیزی زمان واکنش زیادتر می شود اما این کار را می توان بارها تکرار و مورد استفاده مجدد قرار داد. محصول های بدست آمده با استفاده از روش های طیف بینی مادون قرمز و رزونانس مغناطیسی هسته ای پروتون و کربن بررسی شدند و مورد تأیید قرار گرقتند