گونه p.uloptera از گونه های بومی ایران است که ترکیبات آن اخیرا شناسایی شده است. برای بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی و آنتی اکسیدانی این گیاه عصاره های دی کلرومتانی ، هگزانی و متانولی ریشه گیاه استخراج شد. به منظور بررسی در صد سیتوتوکسیسیتی و درصد بقاء سلول به ترتیب از تستهای تریپان بلو و mtt استفاده شد و برای تعیین اثرات آنتی اکسیدانی تست dpph به کار رفت. نتایج نشان داد که عصاره دی کلرومتانی اثرات سیتوتوکسیسیتی قابل توجهی با ic50 برابر با 08/1، 59/0و 49/0 میلی گرم در میلی لیتر بر روی دودمان سلولی mccoy و ic50 برابر با 59/0، 51/0 و 31/0 میلی گرم در میلی لیتر بر روی دودمان سلولی hela به ترتیب در زمانهای 4، 8 و 24 ساعت داشته و رشد آنها را مهار می کند. آنالیز الکتروفورزی dna ژنومی نشان داد که تاثیر عصاره بر روی سلول ها با القاء مرگ آپوپتوتیک همراه بوده است. در ادامه بررسی هایی که با میکروسکوپ الکترونی نگاره و نیز با میکروسکوپ فلورسانت صورت گرفت این نتایج را تایید کرد. عصاره دی کلرومتانی و متانولی ریشه گیاه اثر آنتی اکسیدانی ضعیفی به ترتیب با rc50 برابر با 22/0 و 59/0 میلی گرم در میلی لیتر نشان داد. از آنجا که عصاره دی کلرومتانی اثر سیتوتوکسیسیتی و القاء آپوپتوزیس بر روی دودمان سلولی mccoy اعمال داشته احتمال می رود، گیاه حاوی ترکیباتی است که می تواند به عنوان عاملی در شیمی درمانی معرفی شود. به نظر می رسد که اثر القاء آپوپتوزیس در این عصاره به علت وجود ترکیبات فورانوکومارینی موجود در آن می باشد.