حقیق ارزیابی سطح رقابت در یک بازار در حضور محدودیتهای شبکه از طریق یک سری شاخصهای مناسب و با ملاحظه رفتار استراتژیک تولید کنندگان می باشد. تمرکز نهایتاً بر روی مونیتور کردن و آشکارسازی نیروی بازار بالقوه ناشی از پرشدگی در خطوط انتقال است. پیدایش نیروی بازار مفهومی جدی و مهم در بازارهای انرژی الکتریکی امروز، می باشد. سیستمی مورد نیاز است که روند بازار را نظارت کند که البته تحقیقات و پیشنهادات زیادی در رابطه با چگونگی مواجهه با این مشکل در طول سالها، ارائه شده است. ما ایده ای را مطرح می کنیم که در آن، شرکت کنندگانی که از توانایی بالا بردن قیمتها بدون از دست دادن سهم خود در بازار برخوردارند، مشخص نماییم. توانایی که در یک بازار رقابتی نبایستی وجود داشته باشد. برای بررسی و شبیه سازی بازار برق در شرایطی که محدودیت برخی خطوط و در عین حال، پیشنهادهای راهبردی فروش تولید کنندگان (هم از لحاظ مقدار توان عرضه شده و هم قیمت پیشنهادی) که به نوعی رقابت را در سیستم تحت تأثیر قرار می دهد، در نهایت روی سیستم 30 باسه ieee شبیه سازی صورت گرفت. در بخشی که محدودیت های خطوط انتقال را بر پیشنهادهای راهبردی فروش تولیدکنندگان و ایجاد نیروی بازار تحقیق کردیم نتایج زیر بدست می آید: 1- قیمتهای حدی گره ای با پیدایش تراکم در خطوط انتقال، اختلاف بیشتری با هم پیدا می کنند. اگر خط انتقال، رابط دو ناحیه باشد و در آن تراکم روی دهد، در یک ناحیه قیمتها افزایش چشمگیری می یابند که این مساله تولیدکنندگان این منطقه را ترغیب به تشدید تراکم در آن خط می نماید. 2- تولیدکنندگان در یک ناحیه که از شرایط ذکرشده در بند فوق برخوردارند، با اعمال یکی از دو ساز و کار زیر بطور غیرمستقیم، باعث ایجاد پدیده ی نیروی بازار می گردند: - محدودیت یا مضایقه در عرضه بخشی از خروجی فیزیکی - پیشنهاد فروش توان خروجی در قیمتهای بالاتر 3- آنچه که در رابطه با این دو روش برای تولیدکنندگان جالب توجه است، یکسان بودن نتایج دو روش است، یعنی اگر با افزایش قیمت پیشنهادی فروش برق، نهایتا به این نتیجه برسند که در مقدار خروجی معینی سود بیشتری دارند که حاصل از نوعی رقابت گریزی آنهاست، در این صورت از استراتژی دوم استفاده می کنند و بدون تغییر در قیمت پیشنهادی خود، تنها ظرفیت تولید خود را به آن مقدار محدود می کنند و پیشنهاد فروش می دهند، و مطابق نتایج شبیه سازی ما، به همان میزان استراتژی افزایش قیمت، سود مازاد بیشتری کسب می کنند. این مساله باید مورد توجه دست اندرکاران ناظر بازار باشد که تنها تعیین سقف قیمت مجاز برای تولیدکنندگان نمی تواند مانع رقابت گریزی آنها گردد. در ادامه با معرفی یک شاخص که انحصارطلبی را آشکار می سازد و شبیه سازی سیستم نمونه، این نتیجه بدست آمد که می توان با یافتن مقدار توانی که در انحصار تولید یک شرکت تولیدی است، پتانسیل آن نقطه از شبکه را از جنبه رقابت گریزی سنجید. به طوری که در سیستم مورد مطالعه ما مشاهده شد برخی تولیدکنندگان که در یک ناحیه تحت تراکم ( بواسطه محدودیت خطوط انتقال) قرار دارند، می توانند بخشی از توان خود را به هر قیمتی که بخواهند بفروشند. شناسایی این نقاط در شبکه بسیار مهم است، چرا که با تعمیم این الگوریتم ها در شبکه بزرگ و یافتن این نقاط، می توان کمبودها را در شبکه شناسایی کرد و سرمایه گذاریها را بویژه در بخش تولید پراکنده به این محل ها سوق داد و مانع اعمال نیروی بازار از سمت شرکتهای موجود گردید. برای تائید صحت نتایج این روش، به کمک شاخص های نیروی بازار، سیستم قبل شبیبه سازی گردید و شدت رقابت گریزی در این نقاط با مقادیر کمی آشکار گردید.