هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارت مدیریت و برنامه ریزی زمان (مهارت خود تنظیمی) بر انگیزش پیشرفت تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان است روش پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش دو مدرسه که بنا به نظر کارشناسان آموزش و پرورش، از پایگاه اقتصادی- اجتماعی و پیشرفت تحصیلی یکسان برخوردار بودند مشخص شدند. سپس از میان کلاس های پایه سوم ، به طور تصادفی از یک مدرسه دو کلاس، یکی به عنوان گروه آزمایش و یکی به عنوان گروه کنترل، و از مدرسه دیگر یک کلاس به عنوان گروه کنترل دوم انتخاب گردید. به این ترتیب نمونه ای با حجم 85 نفر انتخاب شد. از آزمون انگیزش پیشرفت تحصیلی و آزمون معلم ساخته در درس علوم به منزله پیش آزمون، برای اجراء در سه گروه استفاده شد. گروه آزمایشی در حدود 8 جلسه مهارت مدیریت و برنامه ریزی زمان را در درس علوم آموزش دیدند. نحوه آموزش شامل چهار مرحله خود ارزیابی، تعیین هدف، راهبردهای اجراء، نظارت و نظارت بر پیامد بود و در آن از برگه های خود نظارتی زمان مطالعه، خود ارزیابی و نمودار خودکارآمدی در درس علوم استفاده شد. و گروه های کنترل در طول مدت اجراء هیچ آموزشی را دریافت نکردند. در پایان دوره ی آموزش هر سه گروه مجدداً آزمون انگیزش پیشرفت تحصیلی و آزمون نهایی (سراسری) در درس علوم را دریافت کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس عاملی، طرح آمیخته، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج برتری معنادار گروه آزمایش را نشان داد ولی در عملکرد تحصیلی تفاوت معناداری را در بین گروه ها مشاهده نشد.