چکیده مقدمه: خطر آسیب لیگامنت صلیبی قدامی قابل ملاحظه است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین آسیب غیر برخوردی لیگامنت صلیبی قدامی و نوع پا در ورزشکاران فوتبالیست است. روش: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات علی پس از وقوع است. آزمودنی ها شامل 35 آزمودنی سالم و 35 آزمودنی مبتلا به آسیب لیگامنت صلیبی قدامی غیربرخوردی بود. برای ارزیابی میزان پرونیشن پا و نوع پا به ترتیب از تست افت استخوان ناوی و شاخص پاسچر پا استفاده شد. داده های گرد آوری شده به وسیله آزمون آماری مربع کای و t همبسته، در سطح معنی داری (05/ 0 < p) تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که، بین آسیب غیر برخوردی لیگامنت صلیبی قدامی و نوع پا ارتباط معنی داری مشاهده شد(05/ 0 < p). بین آسیب غیر برخوردی لیگامنت صلیبی قدامی و نوع پای طبیعی ارتباط معنی داری مشاهده نشد(05/ 0 < p). بین آسیب غیر برخوردی لیگامنت صلیبی قدامی و نوع پای صاف ارتباط معنی داری مشاهده شد(05/ 0 < p). نتیجه گیری: می توان نتیجه گیری نمود که نوع پای صاف با آسیب غیر برخوردی لیگامنت صلیبی قدامی ارتباط داشته و این موضوع حاکی از آن است که پای صاف بیشتر مستعد آسیب غیر برخوردی لیگامنت صلیبی قدامی است. کلید واژه ها: نوع پا، پارگی لیگامنت صلیبی قدامی، صافی کف پا