بخش اول کار تحقیقاتی حاضر را تهیه الکترود یون گزین برای اندازه گیری یون جیوه(ii) تشکیل می دهد. در این کار برای تهیه الکترود یون گزین از یک یونوفور دی اکسیم جدید((z2، z1) -~n?1~ ~n?2~ دی هیدروکسی-n 1 n ~2- دی پیریدین-2- ایلتان دی ایمید آمید)، که دارای توانایی انتخابی استخراج یون جیوه(ii) است، استفاده شده است. ویژگی های الکترود یون گزین مورد بحث شامل شیب نرنستی، حد تشخیص، گستره خطی غلظت وسیع، تکرار پذیری و زمان پاسخ دهی مشخص گردید. در میان انواع الکترودهای ساخته شده، الکترود با ترکیب بهینه غشاء:mg 50 پلی وینیل کلرید، mg1 تری دو دسیل متیل آمونیوم نیترات،mg 2 لیگاند، mg 100 اتیل هگزیل فتالات، با شیب نرنستیmv/dec 2±27، محدوده خطی غلظت0/1 تا 8- 10× 7/07 مولار و حد تشخیص 8- 10× 7/07 مولار به عنوان بهترین الکترود شناخته شد. محدوده ph مناسب کاری الکترود 3 تا 6 شناخته شد و کارائی الکترود غشائی فوق به عنوان الکترود شناساگر در تشخیص نقطه پایان تیتراسیون محلول hg2+(m 2-10×0/1) با محلول (m 2-10×0/1) edta بررسی شد. در ادامه، کارائی الکترود غشائی مورد نظر برای اندازه گیری جیوه(ii)، در نمونه های آبی بررسی شد که نتایج حاصله با جوابهای به دست آمده از روش اسپکترومتری جذب اتمی مطابقت دارد. بخش دوم: در قسمت دوم کار مطالعات اسپکتروسکوپی روی لیگاند تترا اکسیم جدید (13، 10، 5، 2 – تترا آزا تری سیکلو [2، 2، 2، 12] ایکوزا- (16)1، 6، 8، 14، 17، 19- هگزان- 3، 4، 11، 12- تترا اُن تترا اکسیم) صورت گرفته و واکنش انتخابی این لیگاند با نقره با داده های اسپکتروسکوپی تائید شده است. داده های اسپکتروسکوپی نشان دادند که کمپلکسها با نسبتهای مولی (1:2) و (1:1) (فلز:لیگاند) تشکیل شده اند. در ادامه با استفاده از داده های هدایت سنجی و پتانسیومتری، استوکیومتری کمپلکس تائید شد. تشکیل و استوکیومتری این کمپلکسها با طیف سنجی ir وgc-ms تائید شده اند و سپس ثابت های تشکیل کمپلکس به روش اسپکتروسکوپی و پتانسیومتری و هدایت سنجی با برازش و استفاده از نرم افزار kinfit تعیین شده است.