هدف از این پژوهش مشخص کردن وضعیت افت تحصیلی هنرجویان پسرهنرستان های کاردانش شهر تهران در طی سال های تحصیلی 87-1383وبررسی عوامل موثر بر افت تحصیلی هنرجویان بوده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته ویژه هنرجویان و هنر آموزان و مصاحبه با مدیران واحدهای آموزشی استفاده گردیده است. جامعه آماری شامل کلیه هنرجویان پسر شاخه کار دانش،کلیه هنر آموزان و کلیه مدیران واحد های آموزشی بوده است که شامل 17084 نفر هنرجو،914نفر هنر آموز،و 69 نفرمدیر بوده است که از این تعداد 514 نفر از هنر جویان، 36نفر از هنرآموزان، و 20 نفراز مدیران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند. برای تجزیه و تحلیل داده هااز آمار توصیفی و (میانگین،میانه،انحراف استاندارد،واریانس) و از آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چند گانه همزمان و قدم به قدم ،آزمون مقایسه uمن – ویتنی )استفاده شده است که خلاصه تحلیل یافته ها به شرح زیر می باشد: میزان افت تحصیلی هنرجویان پسر هنرستانهای کاردانش شهر تهران در طی سال های تحصیلی 87-1383 ، 39 درصد بوده است. در رابطه با تاثیر متغیر فعالیت و انگیزش تحصیلی بر افت تحصیلی هنرجویان، 85 درصد ازآنها معتقد بودند که این متغیر بر میزان افت تحصیلی بسیار موثراست. در رابطه با تاثیر متغیر امکانات و تجهیزات آموزشی بر افت تحصیلی هنر جویان،85 درصد از آنها و 75 درصد از هنر آموزان معتقد بودند که این متغیر بر میزان افت تحصیلی موثر است. در رابطه با تاثیر فضای آموزشی بر افت تحصیلی هنر جویان، 79 درصد از هنر جویان و 87 درصد از هنر آموزان معتقد بودند فضای آموزشی بر افت تحصیلی هنر جویان تاثیر گذار است. در رابطه با تاثیر کیفیت آموزش بر افت تحصیلی هنر جویان، 82 درصد از هنرجویان و 81 درصد از هنر آموزان معتقد بودند که کیفیت آموزش تاثیر به سزایی بر افت تحصیلی هنر جویان دارد. در رابطه با تاثیر حمایت خانواده بر افت تحصیلی هنر جویان، 70 درصد از هنر جویان و 81 درصد از هنر آموزان معتقد بودند که حمایت خانواده تاثیر به سزایی بر میزان افت تحصیلی هنر جویان دارد. در رابطه با تاثیر مشکلات رفتاری و ضعف تحصیلی بر افت تحصیلی هنر جویان ،81 درصد از هنر آموزان معتقد بودند که مشکلات رفتاری و ضعف تحصیلی هنر جویان بر میزان افت تحصیلی آنها تاثیز گذار است. در تحلیل رگرسیون چند گانه ای که از متغیر های مستقل و متغیر وابسته (معدل سال دوم به عمل آمد مقدار ضریب رگرسیون (46%) و معناداریf به دست آمده نشان دهنده نقش پبش گویی کنندگی متغیر های مربوطه در متغیر ملاک (معدل سال دوم) هنر جویان بود که از میان متغیر های وارد شده ذر تحلیل رگرسیون پیشینه تحصیلی بیش از دیگر متغیر ها از توان بالاتری برخوردار بوده،همچنین در جای دیگری نقش متغیر ملاک را تغییر داده و معدل سال سوم هنر جویان را در نظر گرفتیم که در اینجامتغیر ها از توان پیشگویی کنندگی لازم برخوردار نبودند.